lifesaving.nl banner 1

Alwin & Melvin
De Europese Junioren Kampioenschappen kende natuurlijk de nodige ups en downs, met daarin een belangrijke rol voor Melvin van der Meij. En laten wij nou net heel spontaan daarmee aan de praat raken. Het resultaat is het volgende diepte interview, met een kijkje in de keuken van EJC 2011. Zeer interessant, al zeggen we het zelf. Of je nou fan bent, of niet (dat laatste kunnen we ons toch al niet voorstellen).
Dikke waarschuwing: Dit interview bevat hechtingen!


Hallo Melvin, welkom terug in Nederland, hoe is het ermee na dit, we mogen toch wel zeggen desastreus verlopen, EJC, of hoe zie jij dat?
Hallo LifeSaving.nl, desastreus is het niet maar wel erg balen natuurlijk. Ik mag over mijn 1e deel van het EJC totaal niet klagen.

heppiedepeppie

Voor de mensen die er niet bij waren, maar wel intens meeleefden, kan je eens vertellen wat er precies gebeurde? Wist je direct dat het goed mis zat?
We kwamen aan op het strand en ik merkte meteen dat er erg veel wind stond vanuit zee, dat betekent natuurlijk veel wind golven, de golven stonden niet loodrecht op het strand maar ging eigenlijk de verkeerde kant op (scheef) ik ging het water in en heb 4x het gehele board parcours geboard, het water was echt heeel, heel, heeel koud dus het gevoel in armen en voeten was al verdwenen.

Ik maakte mijn 1e start van de dag en die ging prima, je kon ver lopen met je board dus ik was in het voordeel, mijn 2e start wilde ik nog verder maar toen ging het mis, ik was aan het hoppen met mijn board en toen raakte ik iets groots en hards, het deed veel pijn en ik zakte door mijn benen, ik klom op mijn board en ging gewoon door met boarden, nadat ik het rondje weer geboard had kwam Bart naar mij toen en vroeg hoe het ging. Natuurlijk begon ik met schelden dat er veel stenen in het water lagen en ik de eerste snee alweer binnen had, het zag er vies en bloederig uit maar door als het zand was de diepte niet goed te zien, het deed ook bijna geen zeer ik kon er nog wel mee lopen, de kou was natuurlijk de oorzaak het was zo koud water dat het gevoel in mijn voeten al weg was.
 
Mijn warming-up was klaar ik had een goede start gemaakt een goede finish ik wist wat ik kon verwachten als ik aan het boarden was, met andere woorden: laat maar komen!!!!
Daarna liep ik terug naar de spullen en begon mijn voet toch wel erg veel pijn te doen, het bloed was weer terug in mijn voeten en ze waren weer opgewarmd, dat was echt het moment dat ik door de grond ging van de pijn, me voet begon te trillen van de pijn, ik werd dizzy en misselijk, samen met hans ben ik naar de EHBO gegaan en hebben ze er naar gekeken. Mijn vader vertelde dat die een ader zag lopen en een pees, het begon met de minuut meer pijn te doen, maar het enige waar ik aan dacht was, blijven lachen het komt allemaal goed. Hans vertelde mij dat als ik het advies kreeg om naar het ziekenhuis te gaan, dat we ook meteen zouden gaan, dus helaas, we zijn gegaan.

Daarna naar het ziekenhuis? Was die dokter echt niet over te halen dat je toch mocht starten?
De diagnose was snel gemaakt, hechtingen, de mevrouw vond het te diep en te groot om het open te laten. Het risico dat het ging ontsteken was te groot, ik heb nog gevraagd of ze er 4 rollen verband omheen konden doen maar ze werkte niet mee, mijn vader en Hans die mee waren gegaan naar het ziekenhuis baalden ook enorm, maar wilden niet dat ik het risico nam, dus ik accepteerde het maar, er was ook echt niets meer aan te doen, ik kon er niet eens op staan en ging kapot van de pijn, dus hoe had ik mijn board start moeten doen, hinkelend? Ik had me er bij neergelegd en de hechtingen werden aangebracht.

Iew

Bonusvraag van de teamarts: Melvin, ik zie dat je gekozen hebt voor een blauwe synthetische Seralon hechtdraad. Is de keuze hiervoor gebaseerd op matching met je sokken of uit aerodynamische overwegingen?
Sjors, ik had weinig keus denk ik, haha!

Hoe reageerde de ploeg op jouw uitvallen? Heb je verder nog reacties of support gehad?
Op het moment dat ik terug kwam wisten de mannen net dat ik was uitgevallen voor vandaag en werd besproken wie er voor mij zou invallen, het deed me veel pijn om die mannen zo te zien, alle koppies hingen naar beneden en niemand van deze o zo sterke ploeg kon meer lachen.

Het enige wat ik kon doen was zorgen dat de mannen het uit hun kop zetten en doorgingen met hun EJC. Ik heb alle mannen aangesproken en gezegd maak je niet druk om mij, ik ga me nu druk maken om jullie, jullie moeten de finales halen en punten scoren en ik weet dat jullie dat kunnen! Dus ga er voor, vanaf dat moment heb ik mijn pokerface opgezet en ben ik gaan lachen in de hoop dat de rest ook maar ging lachen, en het had succes: mijn maat Alwin won zijn 1e gouden medaille op de EJC!

Veder op de dag kreeg ik nog wel veel support van mijn mede-sporters van andere landen, en in het speciaal kreeg ik nog steun van Frank, senior vice president of the ILSE
De mensen van de organisatie hebben mijn veel sterkte toegewenst dus support was er genoeg.

hoog bezoek

Was het moeilijk om aan de zijlijn te moeten staan en alleen te kunnen meekijken?
Het was erg zwaar om langs de zijlijn te moeten staan, maar ik wilde niemand laten weten dat ik het zwaar had, mijn onderdeel van de dag was nog wel het zwaarst om te zien, de board race en board rescue, maar ik ben ook erg trots op de mannen Robert en Ruud, hun waren mijn plek waard in de series en finale board (rescue) ze hebben het super gedaan!

Voelde je je nog wel een toegevoegde waarde voor je teamgenoten, kon je nog bijdragen aan de teamprestatie?
Ik voelde me op het eerste moment niet meer echt van waarde, want de punten die ik had moeten kunnen scoren hebben ze niet gekregen, de hele dag ben ik aan het lopen geweest over dag strand met veel pijn en moeite, zeker nadat de verdoving was uitgewerkt, maar het was het allemaal waard, de mannen en de dames heb het geweldig gedaan, iedereen was zijn plek in het team waard, en iedereen verdient een compliment voor wat die heeft gedaan. Ze hebben het allemaal zelf gedaan, het enige wat ik kon doen was schreeuwen en coachen.

Maar al het drama daar gelaten, wat is je algehele mening over het toernooi? Vooral balen, of toch wel tevreden?
Het algehele toernooi ben ik supertevreden, met het team hebben we een prestatie behaald wat nog nooit eerder gelukt is, namelijk de 5e plaats!
Hier hebben we allemaal voor gestreden, en het is ons gelukt om de doelstelling te behalen!

de mannen

Ook complimenten voor de organisatie, hier en daar zijn er natuurlijk altijd puntjes maar veder was het allemaal super geregeld.

Want we hadden natuurlijk ook nog een pool dag, hoe ging die? Vertel eens over je ervaringen?
Mijn dag in het zwembad was zeer geslaagd, 3 van mijn 4 doelstelling zijn behaald, heb een Nederlands record in bezit gehad voor 2 minuten, dus echt geweldig gaaf gewoon.

Podium met de mannen, het kon gewoon niet beter.

We kunnen wel raden wat het dieptepunt van de wedstrijd was, maar wat was nou het hoogtepunt (hoogtepunten) en waarom?
Het hoogte punt voor mij, umm ff denken

Dat is er wel meer dan 1 natuurlijk!

Het punt waar ik het meest gelachen heb was dat ik een 1;13;63 zwom op de reddingswissel, een PR van 3 seconden en een Nederlands Record. Alwin was de serie na mij en ik had al tegen de coaches gezegd Alwin gaat vol over mijn tijd heen, zo is die man gewoon! En ja hoor het lukte hem, mijn Nederlands record was ik kwijt en nu is die weer in het bezit van Alwin, in een tijd van 1;12,02 dit was toch wel het moment dat er het meest gelachen werd.

Het moment dat Ela de eeuwige 4e plaats verdedigde maar door een DSQ van iemand anders toch 3e werd! En de snor van Theo er af moest, was een geweldig moment zeker omdat Ela en Kris hun vader nog NOOIT zonder snor gezien hadden.

Theo Snorloos

De linethrow van Ruud en Majke was bloedstollend spannend! Maar met een super resultaat!
Geweldig gewoon!

Ander moment is natuurlijk dat Alwin zijn gouden medaille wint!
Er was zoveel emotie en zo’n ontlading! Echt een geweldig moment

matties-4-life

Dames RTRR GOUD! Dat Wilhelmus hebben we staan schreeuwen!

Kortom het is een EJC geweest met veel hoogtepunten en de dieptepunten moeten we allemaal maar snel vergeten en doorgaan naar het volgende!

Nu dit je laatste EJK was, omdat je te oud bent voor de volgende, zijn we wel benieuwd naar je volgende doel? Wat is dat doel en hoe denk je dat te gaan halen?
Mijn doel voor het nieuwe seizoen, is om een goede start te maken in het seniorenteam door mee te gaan naar Australië! Het is nog een grote stap maar wel een stap die ik moet gaan maken.

Wil je verder nog iets kwijt aan je fans?
Iedereen bedankt voor het supporteren van het team dat heeft gestreden in Denemarken!

En wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen!

Bedankt voor je tijd en veel plezier en succes, in die volgorde, met je verdere Life Saving carrière!

Alles over de EJC