Ook vandaag trok onze Lifesaving.nl sterreporter er weer op uit voor een flitsend interview. Het was weer een flinke reis van ons hoofdkwartier naar het midden-Limburgse Echt, maar dan heb je ook wat. Eén van de meest talentvolle én meest ervaren juniore, Sharon Giesberts.
Lifesaving.nl: Hey Sharon, gefeliciteerd met het behalen van de selectie. Was het moeilijk, gezien jouw blessureleed?
Toen het allemaal net was gebeurd en ik te horen had gekregen dat mijn kruisbanden gescheurd waren wist ik dat ik het EJK zeker kon vergeten dit jaar. Langzaam legde ik me er bij neer, maar na een maand of 2 bleek dat er geen operatie nodig was en mocht ik langzaam weer beginnen met trainen. Dit heb ik meteen gedaan. Mijn fysiotherapeut, waar ik nog steeds 2 keer per week naartoe ga, was ervan overtuigd dat ik voor 15 juni, de dag van de na-selectie, voldoende hersteld was om me te selecteren.
[na korte pauze]
Ik was echt ontzettend zenuwachtig voor de selectie, iedereen werd gek van me de weken van tevoren. Ik had als één van de weinige dames punten op de individuele onderdelen en daar was ik best een beetje trots op.
Lifesaving.nl: Hoe ben jij in de Life Saving terecht gekomen? Wat heb je allemaal moeten doen en wat heb je moeten laten?
Vanaf mijn zesde zwom ik bij de opleiding van de Reddingsbrigade. Toen Inge (Hover, red.) en ik 9 waren werd ons gevraagd of we het leuk vonden om een keer bij het wedstrijdteam te gaan kijken. In het begin was het allemaal wel vreemd, maar na een aantal weken vond ik het echt geweldig. Ik ben steeds meer gaan trainen, drie jaar geleden ben ik bij ZV Patrick gaan zwemmen om meer te kunnen trainen. Twee jaar geleden ben ik begonnen met fitness. Er zijn niet veel dingen die ik heb moeten laten, alleen is het vaak moeilijk te combineren met school. En ik heb minder vrije tijd doordat ik bijna elke avond en vaak in het weekend in het zwembad te vinden ben, maar dat heb ik er graag voor over.
Lifesaving.nl: Wat vind je van het feit dat iemand die voorlopig geselecteerd is, nu buiten het team valt?
Ik ben blij dat ik niet in de schoenen sta van die persoon. Dat lijkt me echt ontzettend pijnlijk.
Sharon in actie op een voor ons onbekend onderdeel.
Lifesaving.nl: Jij bent de enige in het meisjesteam die al eens een EJK heeft meegemaakt. Vervul je dan een rol van teamcaptain?
[lacht] Zo voel ik me in elk geval niet. Ik vind het wel fijn dat ik al eens een EJK heb gezwommen, ik weet wat me te wachten staat. Ik snap dat de andere meiden geen idee hebben wat ze te wachten staat, dat had ik vorig jaar ook niet.
Welke onderdelen zwem je tijdens de EJK?
In het zwembad zwem ik de 100 meter popduiken met zwemvliezen en 100 meter lifesaver. Dé 2 onderdelen die ik echt geweldig vind. En estafettes: 25 popvervoeren en 50 meter slepen in de torpedo-estafette.
Omdat rennen nog niet echt geweldig gaat met mijn knie kan ik op het strand niet rennen. Dus de board race en surfrace blijven over en in de rescue tube rescue race ben ik redder. Ik ben erg tevreden met mijn onderdelen.
Lifesaving.nl: Wat zijn de doelen die jij, tijdens de EJK, wil bereiken?
Sinds mijn blessure heb ik geen wedstrijden meer gezwommen, op mijn selectie na. Mijn doel is dus op mijn persoonlijke records te evenaren. Het liefst verbeteren natuurlijk. Maar ik ben heel blij als ik rond mijn PR (persoonlijk record, red.) zwem, dan weet ik zeker dat ik hersteld ben.
Sharon in Echternach dat bekend staat om het legendarische onderwaterbiervatrollen.
Lifesaving.nl: Is er sprake van thuisvoordeel nu de EJK in eigen land wordt gehouden? Leg uit.
Ik weet niet of we er voordeel uit kunnen halen maar het is wel geweldig om in Nederland op zo’n grote wedstrijd te mogen starten. Familie en vrienden komen allemaal kijken en van de organisatie kennen wij ook veel mensen. Een goede sfeer zal er zeker zijn en ik hoop dat dat onze prestaties bevorderd!
Lifesaving.nl: Er zijn dit jaar 10 nieuwe gezichten in de EJK ploeg terecht gekomen, heeft dit enige impact op het teamgevoel?
Het is heel anders als vorig jaar, maar bij het meisjesteam is het teamgevoel er zeker niet minder om. Jenny, Susan, Renske, Inge, Naomi (van der Borgh, Laumer, Venner, Hover, Alphenaar, overige dames EjK-team, red.) en ik kennen elkaar al ontzettend lang. We gaan vaak leuke dingen doen samen, dus teamspirit ontbreekt zeker niet.
Lifesaving.nl: Op welke plaats gaat Nederland eindigen in de eindrangschikking?
Dat vind ik echt een hele moeilijke vraag. Vorig jaar was Nederland 5e in het totaalklassement. Ik hoop dat we dat dit jaar ook halen maar dat zal beslist niet makkelijk worden. Maar we gaan ervoor!
Lifesaving.nl: Nou vooruit ga ervoor!
Yeah!