Jawel hoor! Nog twee dagen te gaan en dan gaat de EJK JEM EJC in Jönköping van start! Gelukkig hebben wij dan weer een inside lijn richting het team, dus we kunnen u mooi verblijden met een kleine monoloog van onze eigen Ken en Tanja. Dat belooft in ieder geval weel veel leesplezier.
Goede avond beste volgers,
Aan ons de eer om te beginnen met de verslaggeving van het EJC. Gisteren om 10 uur stonden we met het hele team paraat in Eindhoven om vanuit hier te kunnen vertrekken naar Kiel. De busreis van bijna 6 uur was natuurlijk niet het spannendste gedeelte van de dag, maar door de walkietalkies kwam de sfeer er wat meer in. Voornamelijk door het spel ‘paard’.
Eenmaal bij de haven zagen we de gigantische boot gelijk liggen, de busjes konden er ingereden worden en toen moesten we perse met de trap 10 verdiepingen omhoog naar de kamers lopen! HALLLO lift?! De kamers vinden bleek ook een hele opgave, het leek wel een doolhof. Uiteindelijk gesetteld en wel konden we om 7 uur op het topdek kijken hoe de boot aan zijn 14 uur lange reis begon. Hierna konden we bijna gelijk aanschuiven bij het lopend buffet. De variatie in gerechten was ENORM en de hoeveelheid kon heel Afrika voeden. Bart had wel de vreemdste combi ooit: Roomijs met gehaktballetjes en tomaten. Ons niet gezien… Het restaurant was best wel luxe met een prachtig uitzicht en een live band. Na het eten ging iedereen zijn eigen gang. De meiden en Jelmar deden elkaars nagels, wat natuurlijk resulteerde in prachtige oranje nagels met een vleugje rood wit blauw. De rest hield zich bezig met het kijken van een filmpje. Rond een uur of half 12 was het voor iedereen bedtijd en was het wachten op de zeer speciale wekker.
GOODMORNING, HERE IS YOUR CAPTAIN SPEAKING….. (Alleen begon dit in zweeds, toen duits en uiteindelijk engels). Wakker waren we in ieder geval wel na die herrie. Om half 8 was het al tijd voor weer een heerlijke maaltijd, met weer volop keuze. Om 9 uur zouden alle auto’s vrachtauto’s en busjes de boot uitrijden. Tot dan had iedereen de tijd om alles in te pakken en zich te verzamelen. Braaf stond om kwart voor 9 het halve team klaar voor vertrek. Ken, Joep, Ivo, Ruben waren echter in geen velden of wegen te bekennen. Nou okee, misschien waren ze al naar het busje gelopen, dus wij weer die 10 trappen naar beneden naar het dek. Maar geen jongens… Telefoons hadden geen bereik, dus bellen was geen optie en Hans was flink in de stress DE AUTO’s GINGEN RIJDEN. Marlou kreeg uiteindelijk Ivo aan de lijn, waardoor de jongens met een sprintje nog net op tijd bij de bus aankwamen, voor we de hele boot ophielden. Het scheelde echt maar 15 seconden. De reis werd vervolgd met weer 2 uurtjes in de bus, maak daar maar 3 van. De files zorgen ervoor dat we geregeld uit de bus konden om even de beentjes te strekken en te geinen met het spel ‘paard’ de jongensbus tegen de meiden.
Aangekomen in Jönköping konden we niet gelijk inchecken, dus we zijn eerst gaan lunchen waarna we nog even zijn gaan buurten bij het oceangebied. Ziet er erg mooi uit, alleen een strand kan je het niet noemen. Eerder een strook van 2 meter met zand. De kamers in het hotel zien er ook prima uit, zijn ruim en netjes. Alleen de indeling is raar, het hele team zit verspreid over het hotel en totaal niet bij elkaar in de buurt. Van 5 tot 7 hadden we de mogelijkheid om te trainen in het zwembad, waar we natuurlijk even alles moesten uittesten. Onder het uittesten verstonden wij ook de vele glijbanen, springplanken, golfslagbad en natuurlijk het bubbelbad. Maar wat toch wel de meeste indruk heeft gemaakt is de tijdwaarneming bij de glijbaan, waarbij Ivo het dag record op zijn naam had met 8,64 sec. Met een ruime voorsprong op nummer 2. Na de training konden we aanschuiven bij het avondeten, wat op een andere locaties is dan het hotel, dus een wandeling zat er wel in. We hebben niet veel keuze bij het eten (niks), maar het smaakt allemaal goed. Vanavond nog even gezellig hangen en dan lekker slapen en op naar morgen!
Veel liefs, Ken en Tanja
Overigens, voordat we overrompeld worden met vragen, tijdens het ter perse gaan van dit bericht op de redactie was nog niet geheel duidelijk wat het spelletje 'paard' precies inhoudt. Zodat u dat ook weer weet, of eigenlijk niet dus. In ieder geval, fingers crossed dat ze morgen ook het knopje van de fotocamera weten te vinden! Stay tuned.
De eerste beelden (van onze favoriete fotograaf Patrick Boucquaert!)