Nieuws Archief

Na die fantastische enerverende eerste dag en ruimte voor een klein bescheiden feestetentje was het al weer veel te vroeg tijd om in te zwemmen op dag 2. Voor dag en dauw stond iedereen paraat om die eerste dag in het niet te laten staan bij wat er op dag 2 komen ging. Eén voordeel, ze hadden er mooi weer bij. Daar waar de Zuid Afrikanen een paar jaar geleden nog dansten in hun eerste sneeuw ooit, was het  nu buiten haast net zo warm als in het zwembad. En binnen zou het er alleen nog maar heter aan toe gaan...

Update: Onderzoeksrapport verschenen!

100 meter Manikin Carry with Fins

Ongeveer 100 vrouwen mochten aanvangen met de 100 meter popduiken met zwemvliezen. Vroeger werd dit onderdeel gedomineerd door Katja Popke, wier Wereld Record ook al weer even in handen is van Marta Mozzanica. Maar helaas voor de toeschouwers, zwom de aanwezige Marta slechts 1:02,59. Ver onder welke maat dan ook, vooral voor haar status. Gelukkig voor de Italiano's hebben ze dan altijd wel weer een ander die het klusje klaart. Deze keer was het Marcella Prandi die er met goud vandoor ging, ondanks dat ze geen supertijd op de klokken zette. De Nederlandse dames moesten met iets minder genoegen nemen en hielden zich voornamelijk gezellig op in de 1:05 contreien. Zo blijft, helaas, het NR van Monique Driessen in 58,58 voorlopig weer even staan. Dat was vandaag genoeg geweest voor de overwinning. Een oud-concurrente van Monique ging er wel vandoor met het zilver, Aline Hundt, in een voor haar goede tijd van 59,04. 

In het veld van de 110 heren was de spanning ook helemaal prima te snijden. Immers hadden we nog de sensatie van de NK vers in het geheugen gegrift staan (dit wordt vast nog ooit eens een link). Dus lijkt het hele verhaal opnieuw oprakelen overbodig. Peter Crijns stond klaar om opnieuw een doorbraak in tijden te forceren en het NR de zijne te maken. Ollie zag dit alles aan met stalen zenuwen aan en wist dat hij wederom NA Peter aan de beurt zou komen. Of zou Martin Teley zijn vliezen gaan laten spreken en iedereen verrassen? Of wat te denken van laatste-jaars-junior Sjors Pietermans die op de EjK nog tot 1 honderdste van een seconde het NR benaderde en met de NK helaas die tijd niet kon verbeteren. Deze keer was hij natuurlijk meer dan ooit gebrand op dat record.

Het eerst aan de beurt was Martin in loop 11. Zijn race verliep vlotjes en leverde ook nog eens een PR op, maar het was niet het uit-de-slof-schieten wat nodig was om de beste van de dag te worden. Dat werd tenminste direct duidelijk na loop 14, daarin mochten Sjors en Peter gebroederlijk een stukje zwemmen. Verrek! Sjors deed precies wat hij moest doen en wist zichzelf te verbeteren. Wederom op de toppen van zijn kunnen, want er ging een heel klein knabbeltje vanaf. Onder het Nederlands Junioren Record, jawel! Dat was één! Ondertussen was Herr Kriens namelijk ook al met een supersonische knal tot de pop gevlogen en bracht hem haast zo snel truuk. Het idee was dat er een seconde van zijn PR af kon en dat ging er ook! Een nieuw Nederlands Record! Sterker nog, Nederland stond met nog een reeks te gaan op een heus één-tweetje!

En in die laatste serie was het de beurt aan de Ice Man, Ruud van Bommel. Hij gaf zichtbaar geen kik, zelfs niet nadat hij in de voorgaande serie in één klap, twee Records kwijt was geraakt. Maar van binnen rommelde het, hij zag de tijden en wist waar hij naar toe moest. Nóg sneller dan Kuep schoot hij onder het wateroppervlak richting keerpunt. Onmiskenbaar baan 8, daar kunnen ze nu een stuk uitdeuken. Het hele veld kwam boven en het ging er om spannen! Ollie lag voor of was het gelijk, maar kon hij dat volhouden en de concurrentie af slaan of kon hij wegzwemmen?!  vragen, vragen en nog eens vragen. Naarmate de finish naderde werden de verschillen groter en werd het onduidelijker om vanaf de tribune precies te zien, maar het moest! Het moest! 

En dat werd het ook! Ruud won de serie, de laatste serie en daarmee ook nog eens het onderdeel in alweer een nieuw Nederlands Record. Onwaarschijnlijk! En in de andere banen was alleen Christoph Ertel snel genoeg om Peter Crijns voorbij te gaan, jaja het was fees! (fees ja) Sjors zakte iets verder weg, maar toch nog steeds een hele verdienstelijke 7e plek. Driewerf hoezee!

De eerste keer dat een Nederlandse man weer een onderdeel wint sinds Hans Vijge op de 100 meter bootredding sinds het jaar onzes heeren... ehh, heel lang geleden, ofzo. Iemand met een archief in de zaal?

Edit 2: Wat dom dat we dat nu weer door elkaar haalden! Hans "Het Fossiel" Vijge won alleen het onderdeel balwerpen, zeg maar Line Throw met een bal aan je touw en zonder drenkeling gedeelte. De 100 meter redden met boot werd dan weer gewonnen door de legendarische Erik Frissen. Kortom, ere wie ere toekomt!

Met recht kunnen we nu ook uitkijken naar de WK in Egypte volgend jaar, er vanuit gaande dat deze heren daar ook aan de start komen. Dit kunnen namelijk, met wat hulp van geen pakken en diepe buitenbaden wel toptijden zijn.

100 meter Rescue Medley

 Ook internationaal gezien slaat de schrik om het hart als de Reddingswissel voor de deur staat, wetenschappelijk bewezen door het aantal startsters, slechts 85 op dit prach-tige onderdeel. Niet in kamp Nederland, althans bij de dames dan. Daar kwamen toch vier van de vijf dames aan de start. Met gemengde resultaten als uitkomst, een dis hier en een stomme pop daar, kon er geen tijd onder 1:20 op klokken gezet worden door de dames, desalniettemin wel een dikke 800-tal punten per persoon.

Bij de heren is dit onderdeel van nature voor Nederland verreweg het minste onderdeel. De meeste Nederlandse heren kozen dan ook al bij voorbaat eieren voor hun geld en waagden het vege lijf er niet eens aan. Rik Op het Veld daarentegen is niet voor een kleintje vervaard en startte al met de NK een kruistocht tegen dat eeuwigdurend NR van Hansje Vijge (1:12,13 World Games 2001 in Akita) Dat werd toen door Hans al als een extra onderdeel gezwommen en het was ook overduidelijke een "moetje". Toch stond het record nog steeds, ook al was het onderdeel veranderd, de magische 1:12,13 bleef altijd een irritante grens. Deze keer moest daar toch echt verandering in komen, de streeftijd was dik onder Rik's op de NK gezwommen PR.

Als een duveltje uit een doosje was hij er ook weg van, het was duidelijk dat hij dik op schema lag. Pas met het vervoeren trokken de gezichten van de bondscoaches wat bleek weg. Het werd wel heel kritisch hoor. Tenminste dat was dan voor de zwaar chauvinistische optimisten. Na de tik stond er wel en vette 1:10,76 op de klokken. Rik bleef nog wat hangen, treuzelde nog wat, groette de vriendelijke speaker, maar moest toen toch echt het bad uit, richting de confrontatie met de kampfrichter.

Vanaf de tribune was wel duidelijk dat het zover was, de kampfrichter liep naar Rik, die zijn schouders al ophaalde. De dis was een feit. Het enige vreemde is dat de uitslagen een DC 6 vermelden. En dat is wel heel ernstig. Voor de mensen die het reglementenboek niet uit hun hoofd kennen, DC 6 staat voor: "6. Abuse of officials may result in disqualification from the competition."  Even een kleine reconstructie:

Nee geen reconstructie! Hier moet niet over ingebeeld worden, dit moet onderzocht worden. Enige navraag levert een diepgaand onderzoek in de handel en wandel binnen het scheidsgerecht. Hoofdscheidsrechter Bob "R" Dekkers wil de onderste steen boven en blijkt zijn hand in het vuur te steken voor een regelrechte DC 19 en eist nieuwe officiële uitslagen. DC 19 is de beruchte code voor het verdrinken van de drenkeling, oftewel de neus én mond waren niet de gehele race boven water. Het scheidsrechterskamp stelt dan ook een intern onderzoek in en doet voorlopig geen uitspraken over mogelijke oorzaken. Kortom; wordt vervolgd!

Brekend nieuws!

Het onderzoek is afgerond, de DLRG maakt zijn welgemeende excuses, eindejaarsbonus van de betreffende medewerker is geschrapt. Onderaan deze pagina de geupdate officiële uitslagen!

4 x 50 meter Medley Relay

Ineke 50 vrij, Maike 50 vrij met zwemvliezen, Anneloes 50 vrij met torpedo en Leone slepen. Dat werd de opstelling van de dames om de rest van de wereld te bevechten. De dames vochten weer voor wat ze waard waren en verkochten hunne huid duur, het was alleen nét niet genoeg voor een podiumplaatsje. De top 3 was deze keer iets te hoog gegrepen, maar nummer 4 werd dan weer zwaar afgeslagen. Niet getreurd, er zit potentieel genoeg in de ploeg om komend jaar in Egypte de broodnodige punten voor de neuzen van andere weg te kapen. Op naar Egypte!

De mannen hadden ook weer een missie, want er moest weer een Nederlands Record aan gort. Ook op dit onderdeel was het in theorie al heel lang een stuk sneller, dus beter gisteren dan vandaag onder de 1:35,95. Vanaf de start was de beurt aan Rik, schitterend te zien op de foto. Zoals gebruikelijk ligt het hele veld dan heel dicht bij elkaar. In een luttele 25 seconden was meneer aan de overkant en gaf hij groen licht aan Peter. Niet letterlijk natuurlijk, maar Peter had de boodschap al begrepen en was al lang en breed onderweg om een lage 18'er te zwemmen. Dat was het doel en mission accomplished kunnen we wel zeggen. Wat Rik kon, kon Ollie natuurlijk ook, alleen dan een secondetje langzamer, omdat er zo'n gekke torpedo aan hing. Vergeten we bijna te zeggen dat het ondertussen nog steeds om de medailles ging, wat een gekkenhuis! Met de laatste overname naar Martin leek het wel of we voorop lagen! Jaha, we waren aan het winnen! Of... Kwamen die verrekte Duitsers nou toch voorbij en laat die Aussies lekker op hun eigen derde plek blijven hangen. Onduidelijk was het in ieder geval, spannender des te meer! 

In één grote orgie van spetters en lawaai tot en met knalden de teams richting finish. De elektronische tijdwaarneming moest uitsluitsel gaan geven, want met een menselijk, chauvinistisch bloot oog was het niet meer waarneembaar. Wat een wedstrijd!

Daar was de verlossing, Duitsland had gewonnen en wat waren ze blij. Nyk Bahro zwaaide weer met zijn vingertje en Kayui pufte nog wat na. De grootheden waren verslagen. Australië Surf bleeknet iets langere nagels te hebben dan Martin, want twee hele honderdsten van een seconde waren het verschil. Helaas geitenkaas in het voordeel van de Down Under Dudes. Wel bijna een seconde af van het NR uit 2007.

Wij spraken direct na de wedstrijd even met Martin de Sleper over deze spannende race

LifeSaving.nl: Gefeliciteerd met de derde plek! Of zat er misschien toch meer in?

"Nou ja misschien moet de overname anders, want de eerste 5m gaat misschien wel snel, maar volgens mij verlies ik daarna ietsje."

LifeSaving.nl: Maar de verschillen waren natuurlijk ook maar heel klein, het was echt heel spannend, geeft dit vertrouwen voor Rescue 2010?

"Ja, dat zeker! Dat we een NR zwommen geeft natuurlijk aan dat we op de goede weg zitten richting WK 2010. Maar de torpedo estafette is een onderdeel waar je plaats nooit vast staat, mede doordat mensen zoals Peter (Crijns, red.) en Ruud (van Bommel, red.) zowel op de vliezen als de vrije slag inzetbaar zijn, is het altijd een puzzel op dit onderdeel. Maar ik ben natuurlijk wel blij dat mijn naam nu tijdelijk in de recordboeken staat, want het moet natuurlijk harder op de WK!"

Blije Duitsers

Spijker. Kop. Raak. Over een klein jaar weten we meer, eerst op naar de Super Life Saver.

200 meter Super Life Saver

Een stuk of 100 dames wilden nog wel een toetje op de 19e German Cup in de vorm van de 200 meter Super Life Saver. Van de Nederlandse dames had Maike de beste papieren in handen, wat resulteerde in een nette negende plek. Leone had wat ruzie met pop en torpedo en moest daarom afhaken voor bijvoorbeeld een nieuw PR. Iets wat Marianka dan wel weer voor elkaar bokste. De sprintsters Ineke en Anneloes sloten de German Cup ook af met de Super Life Saver en overleefden de volle 200 meter. De tijden staan wederom in een strak geregisseerd overzichtje.

Bij de heren waren er al meer deelnemers vast gaan douchen en omkleden, want ook daar verschenen er zo'n 100 aan de start. Of natuurlijk al vast voorbereiden op de feestavond, ook niet geheel onbelangrijk natuurlijk. Peter Crijns en Martin Teley konden ook al wat eerder gaan douchen na hun 2:29s. Voor Peter een PR, voor Martin net niet. Rik en Ruud daarentegen mochten even later nog een onderling wedstrijdje uitvechten in de buitenste banen, met als inzet een nieuw NR. Beide gingen ervoor, er werd zelfs al een tijd onder de 2:20 gesuggereerd. Als het lukte tenminste. 

De strijd tussen de beide heren ging redelijk gelijk op, tot aan de derde baan, daar begon Ollie aan het langste eind te trekken en leek Rik de strijd te staken. Ruud zette nog even alles op alles en perste er inderdaad een nieuw NR uit, 0,21 seconden sneller dan zijn vorige NR.

Daarmee was er een einde gekomen aan de German Cup 2009 en werd het tijd voor een feestje. De dames behielden de A status en de heren  blijven de stijgende lijn vasthouden. Op naar de volgende, maar niet voor we hebben gekeken naar:

Het eindklassement.

Dames individueel; 129 deelneemsters

Heren individueel; 128 deelnemers

Teamklassement Dames;

Teamklassement Heren;

Landenklassement; 17 landen

Duitsland wint dus opnieuw de Deutschlandpokal, voor de laatste keer onder aanvoering van Anne Lühn. Naast een fabelachtige Life Saver, ze is waarschijnlijk eeuwigdurend Wereld Recordhouder van het Punten Record, was ze ook een super-coach. Haar inzet voor de sport reikte tot ver buiten kantooruren en leverde vooruitgang voor de sport tot ver over de landsgrenzen. Anne bedankt!

Nou, dat was genieten geblazen in Warendorf, genoeg werk aan de winkel voor Rescue 2010. Egypt here we come!