De Nederlandse vertegenwoordiging bij de Victorinox Cup 2007. (klik voor groter formaat)
Zaterdag 10 juni en de verre reis was voltooid. Helemaal aan de Lauerzersee, nabij Seewen, was het te doen. De 5e Victorinox Cup, met nog meer sponsoren als de 4e editie. Dit leverde alle deelnemers zowaar een schitterende Dakine rugzak op! Maar alleen daarvoor was het natuurlijk niet te doen:
GZG Watermanagement team ter plekke. (Klik voor speelser formaat)
Zo 's morgens vroeg tegen een uur of 8 werd er bij de heren direct begonnen met de Beach Flags, dan hadden we dat maar gehad. Een aantal mensen keerden hierdoor direct terug naar bed, om lekker uit te slapen. Voor de brigade uit Zevenaar kwamen in 2 teams 5 verschillende mensen aan de start. Allereerst haalde Peter Hülkenberg op zijn sloffen de halve finale. Daarna was het de beurt aan Robert Hendriks en Davy van Uem die gezellig in een serie zaten. Hierbij hielp de hulp van zijn teamgenoot Davy niet echt en mocht hij na 1 start alweer plaats nemen op de tribune. Dat hij in de serie zat met de latere nummer 1 en 2 was wel enige troost. Stefan Ubbink op zijn beurt, wist helaas pindakaas de halve finale net niet te halen. Stefan Ubbink mocht vanwege restricties met het aantal deelnemers, slechts voor cameraman spelen, hetgeen hij niet zeker niet onverdienstelijk gedaan heeft, getuige het foto en video materiaal in deze contreien ;-D Jan-willem den Hartog, de ingehuurde Oranje - Zwart - Oranje Strijder, kwam wel lekker mee met het veld, maar de geluksmode stond nog niet aan dus ook hij mocht weer toeschouwen.
Watermanagement Hulptroepen. (klk voor groter formaat)
Uiteraard blijven filmpjes meer als 1000 foto's zeggen en gelukkig was Bert Ubstar zo vriendelijk het strijdgewoel op de gevoelige plaat vast te leggen. Allereerst zullen we het wedstrijdverloop van Hulkenboer bekijken. In de heat is te zien dat het de eerste wedstrijd van het seizoen is en wat er gebeurt als je geen keuze kan maken. Gelukkig blijft het stokje binnen handbereik, dus op naar de halve finale. De eerste 4 gaan hierin door naar de A finale, 1 moet er dus nog afvallen. Na een slechte start, rest er voor Peter niets anders dan de B finale. Hierin verloopt alles soepel voor Peter en als een-na-snelste weet hij uiteindelijk 2e te worden in de B finale. Rustig nakijken kan hier: YouTube.
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=IaCHZ26UhyY&feature=PlayList&p=71EF1C2BDC6572C1&index=0&playnext=1}
Voor Robert liep het verhaal iets anders. Al na de eerste start bleek een fan in de vorm van Adrian Flügel zich te ontpoppen tot een snelle jongen. Voor beide was er echter ruimte om door te mogen naar de halve finale. In de halve finale geen problemen voor Hemd, ondertussen werkte hij nog wel Rico Kamber, die 8e was met de EK, eruit via zijn rug. In de finale stond naast Dhr. Flügel ook nog Pascal Stöckli, die op de EK op Tenerife nog 6e werd op de Beach Flags. Spanning en sensatie alom. We zullen niet teveel verklappen, kijkt u zelf maar. Met dank aan de Zwitser die La grande finale gefilmd heeft. Alhier de tvgids voor de 7 filmpjes: YouTube deel 1 en YouTube deel 2.
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=yBLqp906bq0&feature=PlayList&p=84690FC9F2970964&index=0&playnext=1}
Deel 1
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=bYXNUrnFKTg&feature=PlayList&p=FBCF825ACE33DFB5&index=0&playnext=1}
Deel 2
Adrian Flügel, Robert Hendriks en Pacal Stöckli (klik voor groter formaat)
Na de flags was het tijd om het water in te gaan met de Board Rescue. Twee nederlandstalige teams kwamen aan de start. Jimmy van Raay en Davy van Uem mochten het als eerst proberen. De lat werd wel erg hoog gelegd, want vanwege het kleine strand waren er voor teams alleen voor de eerste 8 punten te verdelen. Dit betekende dat er slechts 3 door mochten naar de finale. Dit zat er voor de "ukkies" niet in, maar een dosis ervaring kon niet meer afgepakt worden.
Davey en Jimbo op cruisesnelheid. (klik voor groter formaat)
Het grotere team van Hulk en Ubstar mocht er ook aan gaan staan, want na prestaties in tijdens de Nivea Trophy waren de verwachtingen hooggespannen. Na het vertrek van Stefan met het board leek er even zwaar boven een finale plek te hangen, aangezien er niet 7 naar de finale mogen. Gelukkig bleek de kracht van dit team in de verdere race te zitten, waardoor zij als tweede finishten. In de finale zag het wedstrijdverloop er ongeveer hetzelfde uit alleen dan zonder de enorme inhaalrace op de terugweg, uiteindelijk toch een nette 7e plek in dit sterke veld.
Hulkenboer onderweg naar de boei (klik voor groter formaat)
Toen de boards weer opgeborgen waren, mochten de ski's weer tevoorschijn getoverd worden, voor de Ski Race. Deze keer geen 3,8 kilometer, maar gewoon een 700 tal meters. Hier was in de finale ook slechts plek voor 8 deelenemers, wat helaas er voor zorgde dat Stefan en Jeroen in de B finale mochten starten. Jeroen wist in deze finale net niet voor zijn aartsrivaal Meng te eindigen, Meng die zijn leven gebeterd heeft en nu zonder dollen naar de finish vaart. Geen fratsen, dat scheelt. Stefan kon wel meekomen, maar wist niemand voor te blijven in de B finale en werd daarmee 8e.
De start van de Ski Race B finale. (klik voor groter formaat)
Na de 15e plek op de EK Interclub kon Jeronimo er ook niet meer omheen, hij moest weer de Rescue Tube Rescue Race zwemmen. Net als met de EK ging diezelfde Jeronimo er vanuit dat slechts een keer de serie gezwommen mocht worden. Met het sterke deelnemersveld was het ook een lastige opgave, om bij de eerste 3 te eindigen. Maar met wat technisch vernuft, werd er zowaar een tweede plek in de serie behaald. Hoop op een hogere finaleplaats was natuurlijk overbodig, maar met fijn wat punten sprokkelen is ook niets mis. In die finale werd dan ook maar liefst één heel punt meegenomen. Niet gek met 2 nationale teams van Duitsland en een Halle/Berlijn combinatie.
The A-Final Team. (klik voor stoerder formaat)
De Surf Race leverde een verrassende winnaar op. Nadat Fabian Henning onlangs nog Europees Interclub Kampioen werd, was er niet veel twijfel dat hij in Zwitserland ook met de eerste oorkonde naar huis zou gaan. Op zo'n 75 meter voor de finish keek Fabian nog 1 keer waar hij heen moest zwemmen en maakte een merkwaardig bocht, dat was voor zijn teamgenoot Ralf Pfefferkorn ook precies het moment om de eindsprint in te zetten. Ralf is ook niet de minste zwemmer, want bij diezelfde EK Interclub werd hij nog 3e op de 200 meter hinderniszwemmen in 2:04,41. Maar u raadt het al, Ralf eindigde voor Fabian!
Ralf Pfefferkorn verslaat, Fabian Henning! (klik voor groter formaat)
Ook een beladen onderdeel is de Board Race, waarbij voor Zevenaar 1 drie boarders geselecteerd waren om deze uit te mogen voeren. In de verschillende series mochten er steeds twee naar de A finale en 2 naar de B finale. Helaas werden deze niet random gekozen, maar moesten dat de eerste twee en de nummer 3 en 4 zijn. Davey, Jan-willem en Jimmy zaten/lagen er wel goed bij, maar haalde deze doelstelling niet. Zowel Jeroen, als Stefan, als Peter slaagde er ook niet in om bij de eerste twee te eindigen, maar wel om nummer 3 of 4 te worden. Daarmee was een B finale wel in het verschiet. Zelfs in de B finale was mede dankzij de GZG Hoogspannings-engineer de spanning hoog, zo hoog zelf dat Tobias Wiget even een valse start veroorzaakte, waardoor Jeroen dacht mooi een valse start op zijn conto te kunnen bijschrijven. Hoofdscheidsrechter Wolfgang Draaijer was echter niet van zijn stuk te brengen en kende de valse start aan de rechtmatige eigenaar toe. Na een normale start wisten de heren nog even een GZG treintje te vormen, als ware het een veredelde training. Uiteindelijke bleek Stefan de snelste GZG-er met een 3e plek, net voor Jeroen. Peter liet nog even een collega Life Saver voor en werd daardoor 6e in de B finale.
Valse start Board B finale. (klik voor groter formaat)
Als klap op de vuurpijl werd natuurlijk de Taplin Relay uitgevoerd. Met de vaste Zwitserse volgorde van Ski, Board, Swim en Run. Met het hogere water was er deze keer zeker zo'n 5 meter strand, dus veel sprintgeweld werd er niet verwacht. Ook hier wist het team van Zevenaar de finale van 8 ploegen te halen. Voor de verandering zat Jeroen op de Ski, Stefan, op het board en mocht Peter een fijn stukje zwemmen. Het zwemmen, waarbij je naar goed Zevenaars gebruik heel vrolijk wordt, als je nog een keer mag.
De overname van zwemmen naar lopen, let hierbij op het grote strand.
Aan het eind van de dag werden nog de prijzen voor de beste teams uitgereikt. De coach van Magdeburg had al een beetje lopen rekenen en kwam er niet uit, zo dicht zou het bij elkaar moeten zitten. Zevenaar werd als eerste op genoemd en was daarmee tiende. Zo werd de spanning opgebouwd naar de top van het klassement. Daar bleek er slechts 6 punten verschil tussen de nummer 1 en 2 te zitten. Zes punten is echter genoeg en zo mocht Magdeburg truuk naar de heimat met de gigantische koeienbel.
Team Magdeburg 1 wint. (klik voor groter formaat)
Foto's: RB Zevenaar, SurfLifeSaving.ch
Homepage: SurfLifeSaving.ch
Uitslagen: Per onderdeel (pdf), Totaal (pdf)