De derde dag van de Australische Surf Life Saving kampioenschappen. Natuurlijk duurde het niet zo lang voor de Aussies aan dag 3 begonnen, maar in dit geval levert dat dan wel weer bewegende beelden op. Dus meer waar voor je geld! Altijd goed, naar wij dachten.
Het belooft heel wat op de derde dag met als klapstuk de Beach Flags finale, maar we beginnen op het water.
De beste Surf zwemmer ooit, Ky Hurst.
Het eerste spannende wat het vermelden waard is, was de finale van de Lifesaver Relay. Nou kunnen we natuurlijk een prijsvraag uitschrijven wat een Lifesaver Relay inhoudt, maar ten eerste duurt dat te lang en ten tweede hebben we er de prijzen niet voor, uitgezonderd dan de hartelijke groeten. Voor het programma van de GZG Cup is ook al eens deze estafette geopperd, dus wie weet binnenkort ook in Nederland. De Lifesaver Relay begint met een Surfboat race en bij de finish van deze race wordt er een vlaggetje opgestoken en begint er op het strand ernaast de Taplin Relay zoals we die hier in Nederland ook kennen. Kortom eigenlijk is het een overcomplete Taplin Relay. Maar daar komt dan nog een setje regels bij, want er moet minsten één vrouwelijke, één Under 19 en één Under 17 Life Saver meedoen. Is dat niet leuk!
Ky Hurst en Melissa Howard, deel van het winnende team.
In ieder geval was het team van Kurrawa Kurrawa met onder andere Melissa Howard, Ky Hurst en Ben Allen, een stuk sneller dan het team van Northcliffe Northcliffe, die met Liz Pluimers, Shannon Eckstein en Tate Smith niet genoeg snelheid in huis hadden. Downie Langthorne en Cara Langendam beiden ook in het Australisch team tijdens Rescue 2008, sleepten voor Bulli Gold nog brons uit het vuur. Nét naast het podium kwam het team van Bulli Bulli terecht, waardoor Caine Eckstein net een medaille misliep. Dat zou hij later nog wel eens even recht gaan zetten.
Wat later op de dag was het weer tijd voor Zane Holmes. Tenminste als het aan hem lag. Aangezien hij zijn seizoen niet echt had tot nu toe, besloot hij onlangs om dan maar via een andere weg nog legendarischer te worden. De andere Iron Man-grootheden, Trevor Hendy, Ky Hurst en Shannon Eckstein zijn natuurlijk ook legendarisch, maar nog nooit was er iemand die alle wateronderdelen gewonnen heeft. Kortom, de Wereldtitel, Aussie titel, Queensland titel en Coolangatta Gold titel is al uniek, maar Zane wil unieker zijn. Dus is wil Zane alle wateronderdelen winnen, uitgezonderd de surf boten. Op zijn afvinklijstje missen nog de double ski, de ski race en de belt race, oftewel de Australische lijnredding, ook wel liefkozend tuigje genoemd. Zane is ook alweer 27 en de Ski Race winnen, kan volgens hem nog wel even, maar de Belt Race is een ander verhaal.
Daarom zwom hij tijdens een training bij de The Cliffe maar een keer met de lijn het water in en dat ging best goed. Zo goed dat hij bij de Queensland Titles de Belt race al won. Maar bij de Aussies zou het wel spannend worden, want daar waren nog de kapers op de kust als Chris Allum, Beau Cummins en Nathan Smith. Gelukkig had Zane gerekend dat het niet veel inspanning zou kosten. "Een paar keer zwemmen en het is toch vlak water. Tot we hier aankomen en het een gekkenhuis is!"
Tijdens het inzwemmen viel Zane al op dat er een sterke onderstroom was, dus bleef hij tijdens de race veel onderwater. Tot zijn grote geluk waren er ook nog een aantal golven die roet in het eten van de tegenstand gooiden. Na het aantikken van de boei was het nog even onduidelijk voor Zane, totdat een Jetskiër de duimen omhoog stak. Goud en weer een plekje in de geschiedenisboeken! Tweede werd Chris Allum van North Cronulla.
Gelukkig hebben we ook hier weer wat bewegende beelden, met dank aan de collega's van West TV!
Open Women`s Surf Board Rescue Race
Gelukkig waren de golven nog niet echt bedaard toen de dames aan de start kwamen voor de finale van de Board Rescue. Aan de start stonden allerlei grote namen klaar om het goud op te rapen, maar met zulke omstandigheden kan iedereen winnen. Zoals te zien was aan de openingsfoto was het erop of eronder. Want zo mooi als de dames van Kurrawa de golf af kwamen deden andere teams dat niet. Verscheidene boards kozen dan ook het luchtruim. Terri Sullivan en Hayley Bateup mochten zich dus Australisch kampioen noemen. Het zilver ging naar de Hancock zusjes van Northcliffe.
Open Men's Surf Board Rescue Race
De dames waren maar net de finish over en toen was het al de beurt aan de mannen. Daar was het team van Northcliffe wel weer ouderwets de beste, met deze keer Pierce Leonard en Shannon Eckstein door de bocht. Wat wil je dan ook. Daar kan niemand tegen op.
Helaas zijn er (nog) geen bewegende beelden van dit spektakel maar wel van de U15 Board Rescue, die minstens net zo spectaculair was.
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=cZf1FZJIgEc}
Dit is het onderdeel waar de mannen van de jongens en de dames van de meisjes gescheiden worden. Samen in een dubbelski, met zoals gewoonlijk de sterkste voorin voor de echte power. Nou won Flora Manciet vorig jaar al de ski race bij de dames, maar toch mocht ze niet in het eerste team van Nortcliffe, maar dat zegt misschien ook wel meer over het luxeprobleem aldaar. Terwijl het eerste team van Northcliffe met Rachel Simper en Tate Smith slechts derde werd, wist Frenchy samen met Nick Crilly het goud te veroveren. Alweer een gouden medaille voor de Franse Flora dus. Tweede werd Floody samen met Blake Ballard.
Crilly en Frenchy: Goud
Ballard en Floody: Zilver
Open Iron Woman Race - Halve finale
We gaan weinig spannends vertellen, want we gaan het gewoon weer laten zien, beide halve finales van de dames Iron woman. (bewust)
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=mmtQX1R3jPo}
De eerste halve finale Open Iron Woman
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=5DHKL8AgSGA}
De tweede halve finale Iron Woman
En wat is er dan mooier om aan het eind van de dag af te sluiten in het strandtheater met de finales van de Beach Flags?! Al jarenlang wordt dit evenement gewonnen door Melissa Howard van Kurrawa, die ondertussen ook al flink aanpapt met Paul Cracroft-Wilson. Vaak tweede, maar toch in het Aussie Team in Warnemünde vorig jaar is Cara Langendam. Dat belooft dus van tevoren alweer uit te lopen op een zelfde eindstand. Maar toch moet het spannender zijn dan ooit, want Howard werd in de week voor de Aussies bevangen door de hitte en verloor voor het eerst in 3 seizoenen! Halverwege de finale lijkt de wedstrijd al in een anti-climax te eindigen als Melissa door een nog onduidelijke reden wel heel laat bij de flags aankomt en het al opgeeft, als ze Beach Flags regel 1 ineens door haar hoofd hoort spoken. Ze kijkt of er nog flags zijn en jawel wonder boven wonder is er in het strijdgewoel een flag ontsnapt en ligt nog netjes op een rechtmatige eigenaar te wachten.
Daarmee kon de finale alsnog naar een climax toe, tenminste als er niet zoals afgelopen jaar met valste starts geëindigd zou gaan worden. Gelukkig werd dit niet het geval en was het weer en ouderwets gezellige Howard versus Langendam. Mét minimale verschillen, het resultaat ziet u hieronder.
Dus wie won er nu uiteindelijk? Dat kan er maar één zijn en dus stelde Melissa Howard orde op zaken en kon de felicitatieknuffel in ontvangst nemen.
Als megaklap op de vuurpijl stond er nog een klassiek robbertje vechten op het programma. Net als bij de dames een klassiek gevecht, maar dan met nog meer historie en verhalen. Paul Cracroft-Wilson won in 2007 na een dubieuze valse start en een val van Simon Harris bij de tweede start. Simon Harris heeft echter maar één doel in zijn sportieve leven en dat is Beach Flags winnen. Niet zomaar titels, maar Australische Titels, die spaart hij bij de vleet. Maar voor Harris gaan de jaren ook tellen en dus flagde hij dit jaar op advies van de coaches alleen tijdens de Queensland Titels. Die hij uiteraard won, zowel in de open als de masterscategorie, maar dat is logisch. In de tijd dat de ondertussen 33-jarige Harris opgroeide was er een ander Beach Flags fenomeen met de naam Michael Jones. Deze Jones van Redhead speelde het klaar om zeven Aussie Titles te winnen, een absoluut record. Harris won in 2000 voor het eerst de titel en werd in de loop van de jaren slechts een paar keer dwarsgezeten, maar heerste vooral de afgelopen jaren. Wel werd het gat met de concurrentie steeds kleiner en het niveau steeds hoger. Zo ook deze keer in de finale. Dankzij al dit geklets zijn we ondertussen al bij de laatste vijf aanbeland, maar we moeten eerlijk zijn. Alle vijf hadden achteraf gezien kunnen winnen. Grootste verrassing voor ons: Chris Stewart. Enfin, kijkt u zelf maar!
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=7cJ0nN2ZfAk}
Zoals gezegd hadden alle vijf de deelnemers kunnen winnen en viel er hier en daar een slachtoffer. Met recht een van de spannendste finales van de afgelopen jaren. Maar of Simon het record nog gaat breken zie we volgend jaar. Op dag 4 van de Aussie Titles volgen nog enkele zeer spannende finales, dus stay tuned!
Foto's: www.jamd.com, www.harvpix.com Aussie Titles 2006 (met Jeronimo en Hemd) Aussie Titles 2008 (met Sappie en Smaike) Dag 1, Dag 2, Dag 3, Dag 4