Ola people in the Netherlands,
Eindelijk hierbij dan het lang verwachte stukje op de weblog van juffie. Wat kan ik nog meer vertellen dan al het lekkers, zonnigs, moois wat we hier doen/meemaken? Tja …. ik val dan denk ik in herhaling. Overigens ben ik hier ook pas een daggie dus mijn ervaringen zijn nog beperkt. Maar goed vanuit mijn positie dan toch een stukkie tekst.
Allereerst prima trip gehad en goed aangekomen hier in hotel Oasis Moreque. Heerlijk geslapen en vanochtend fris aan het ontbijt. Gezellig zo met z’n allen. Was redelijk rustig. Iedereen moest, zo leek het, nog wel een beetje bijkomen. Vervolgens de bus in en na ruim een uur rijden, zagen de meeste van ons (behalve Nico en Rene) het wedstrijdbad. Eerst die bussen maar eens parkeren, onze charmes in de strijd gooien om maar meteen te mogen trainen, accreditatie …. (daar had men nog niet van gehoord), omkleden in de kleedkamers want de wat ouderen dames en heren konden niet zo goed tegen te veel bloot en toen mochten onze toppers dan eindelijk het water in. Ik lekker in bikini een beetje zitten kijken (ik lig nl. wat achter qua kleur), babbeltje gemaakt met de Italianen en Duitsers, goed insmeren en voordat ik het wist waren de 2 uurtjes alweer voorbij. Bussen werden weer opgehaald en vervolgens, na een half uur te hebben rondgereden op zoek naar een nieuwe parkeerplaats, hebben de heren coaches besloten toch maar door te rijden naar Los Christianos en zaten we rond 3-en aan de pizza’ s, pasta’s etc. Toen hadden we nog een uurtje of wat tijd voor onszelf en om half acht weer aan het eten. Ik kon het natuurlijk niet laten om met Nico, Rene en Hans nog maar even wat zakelijke dingen door te nemen voor de bond die ik zojuist maar even op de mail heb gezet. Nu ik de weblog voor vandaag heb bijgewerkt, zoek ik mijn bedje weer op …… morgen is het weer vroeg dag en wacht onze jarige job Anneloes een verrassing. Niks toetjes ‘ s avonds, wij beginnen morgenochtend meteen met de taart. Anneloes ligt al in d’r bedje dus niet stiekum met d’r bellen of smsse.
Het lijkt natuurlijk allemaal hartstikke mooi (en dat is het ook wel) maar een ding daar is iedereen op een uitstekende manier mee bezig en dat zijn de voorbereidingen. De juiste spirit heb ik al duidelijk gezien, er wordt hard getraind, niet meer in de zon dan nodig, goed gerust om over een paar daagjes ons landje hier te vertegenwoordigen tijdens het EK 2007.
Nou, welterusten en adios,
Jolanda.