Dat stond er vanmorgen op de taart die ik al om half 8 geserveerd kreeg, door een heel erg breed lachende ober.
Bij die taart hoorde een met aluminiumfolie versierde stoel, een kroon (ook aluminiumfolie) en niet te vergeten: een ‘kettinkje’ (lees: type burgemeesters-ambsketting, dus gigantisch) met daaraan (zelfde formaat) ’22′ , zodat het geheel bijna tot op mijn knieen hing . Conclusie: er is niemand in dit hotel en omstreken die NIET gezien heeft dat ik jarig was vandaag!
De taart is netjes verdeeld (was zo zwaar dat bijna iedereen het nog voelde tijdens de zwemtraining), de ketting heb ik na de zwemtraining geweigerd (te onhandelbaar!) maar de kroon heb ik nog steeds (verplicht…) op. Tja ach, tis eens wat anders, jarig zijn op Tenerife met de Nederlandse ploeg
De rest van de dag was redelijk normaal, zwemtraining, eten en daarna oceantraining voor de liefhebbers. De rest bleef in het hotel en Maartje, Ineke, Monique en Sandra zijn ge-integreerd bij de rest van de hotelgasten tijdens het aquajoggen, jaja, alle soorten ontspanning uitproberen (ik geloof zelfs dat ze een bridge-afspraak hadden voor vanavond ). Maike had na de oceantraining ook nog een verrassing voor me: ze was op een steen gaan staan (Maike veel beterschap!!) dus misschien mag ik vrijdag meedoen in de SERC, dat hangt af van hoe het met haar voet gaat.
‘s Avonds weer eten en bespreking, en daarna dit verhaaltje op de weblog zetten.
Dat was het wel zo’n beetje voor vandaag.
Groetjes Anneloes