Dag vier alweer van de juniorenkampioenschappen in eigen land. In de ochtend werden er nog enkele benodigdheden geïmporteerd uit het zuiden van het land. Zo werd er speciaal voor de beach sprint en de beach relay een videoscheidsrechter gehaald. Daarnaast had de organisatie een verzoekje afgegeven bij de weergoden, of het toch asjeblieft een klein beetje goed weer zou kunnen zijn. Nu bleek dat de weergoden toch niet zo heel slechtgezind waren, want het regende slechts een klein beetje. Dat was eigenlijk niet wat de organisatie wilde, maar helaas was er geen keuze.
Het was trouwes niet alleen de organisatie die nog dingen nodig had. Team Zwitserland had er namelijk helemaal niet gedacht om capjes mee te nemen... maar die zijn eigenlijk wel handig als je toestemming van de event director wilt hebben om te starten. Aangezien Polen hetzelfde probleem had, met als toevoeging dat zij eigenlijk nergens aan gedacht hadden, was het resultaat dus een verscheidenheid aan caps. Zo deden de Zwitserse meiden mee in de kleuren van RB Heytse, de Poolse jongens waren getooid met de cap van RB Echt en hadden de Zwitserse jongens een tot nog toe niet identificeerbare kleurencombinatie.
Al met al leuke ingrediënten voor een spannende wedstrijd, waar in de middag de beach sprint voor meisjes en de board race voor jongens als eerste op het programma stond.
Bij de meisjes beach sprint kwamen de favourieten - hoe kan het ook anders - uit Groot-Brittannië. Eigenlijk waren de Engelsen gewoon favouriet voor alle onderdelen, gezien hun ocean-verleden. Maar al bij het eerste onderdeel viel een van de drie deelnemersters van "GB" af in de series, de overige twee wonnen hun serie trouwens wel. Maar deze twee werden in de finale dan weer verrast door Johanna Harel uit Frankrijk en Alena Kröhler uit Duitsland die respectievelijk de eerste en tweede plaats bemachtigden. Dit resulteerde dus in een derde en vierde plaats voor de gezusters Divine uit Groot-Brittannië.
Tijdens de board race voor jongens werd wèl duidelijk waarom Engeland ocean-favouriet is. Zij hadden helemaal geen boodschap aan de zware omstandigheden, waardoor vele jongens niet voorbij de branding kwamen. Met een groot gat naar de concurrentie kaapten ze alle eremetaal weg. Als het aan Lewis Rosewell lag, had het in een andere volgorde mogen zijn. Hij stond zijn koppositie noodgedwongen af toen hij in de laatste meters een verkeerde afslag had genomen en dus een langere weg te gaan had dan de gebroeders Bunny, waarvan Alex het goud en James het zilver omgehangen kreeg.
Natuurlijk deden ook onze Nederlandse jongens mee. Axel en Jan Stefan strandden in de series, maar Sjors behaalde een verdienstelijke 12e plaats.
Chaotische omstandigheden.
De Nederlandse ploeg kon zich niet mengen in het geweld, en kon slechts één puntje bijschrijven dankzij een B-finale op de beach sprint van Susanne Laumer. Een kort gesprek met bondscoach Ron Marteijn wees uit dat dit eigenlijk een beetje naar verwachting was, nadat de pool events trouwens net iets boven verwachting waren geweest.
Na deze eerste onderdelen was het stuivertje wisselen tussen meiden en jongens, dus mochten de jongens sprinten en de meiden boarden.
De boardrace voor meisjes leverde een waar mogelijk nog chaotischer tafareel op dan de jongensvariant. Toch pakte Sara Rowe van Engeland 'gewoon' het goud. Lichtpuntje voor Nederland was dat Renske en Sharon wel gewoon door de branding heen kwamen, maar helaas niet snel genoeg voor een finaleplaats.
Een stukje sprint was wel weggelegd voor Laurence Jones van GB, hij won dan ook met overmacht. Ook de plaatsen twee en drie waren duidelijk voor Benjamin Garcia en Jacobo Iñiguez. De plaatsen vier, vijf en zes waren een taak voor de videoscheidsrechter, dus dankzij zijn hulp zijn die toch ook maar eerlijk uitgedeeld.
De Nederlandse jongens hadden niet veel geluk met de serie indelingen, voor alledrie was de vijfde plaats in de serie weggelegd, en dat terwijl er vier doorgingen naar de finales.
Na een korte stop was het de beach relay die de dag afsloot. Bij de dames was het Frankrijk dat de beste teamprestatie neerzette, net voor het team van Engeland en Duitsland. De Nederlandse dames beschikten niet over de juiste sprintbenen en moesten genoegen nemen met een tweede plaats in de B-finale.
Bij de heren was het 't team van Spanje dat dacht een Europese juniorentitel behaald te hebben. Ware het niet dat de videoscheidsrechter een valse overname had geconstateert. Weg gouden medaille, die de Fransen in de schoot geworpen kregen. De Nederlandse jongens verrasten met een vierde plaats, net voor de Italianen.
Zo kwam er een eind aan de eerste middag ocean events. Over het algemeen werd er gehoopt op wat milder weer op de volgende dag, maar de kans dat de weergoden daar gehoor aan gaan geven is 50%.