EHAD - Nederweert 2009

"Jullie zijn aan het wandelen bij De Banen in Nederweert op 2e Paasdag. Na een stevige wandeling begint het een beetje te miezeren. Jullie willen weer terug naar de auto. Deze staat aan de andere kant van het meer (De Banen)." Dat was afgelopen maandag, tweede paasdag, de inleiding voor de jaarlijkse EHAD wedstrijd in Nederweert. Hieraan namen 20 ploegen deel, waaronder een afvaardiging van de nationale ploeg.

Het publiek op de tribune kreeg natuurlijk een heel ander verhaal voorgeschoteld, want zij konden wel zien wat er allemaal gebeurd was. 

Frank, de hovercraftpiloot , is zijn hovercraft aan het uitproberen. Hierbij lette hij niet goed op en is met zijn voertuig langs een flinke tak afgevaren. En heeft daarmee een flinke wond aan zijn hals opgelopen. Door het bloedverlies is hij versuft. En reageert ook niet meer naar behoren. Na dit ongeval vaart hij richting de 4 duikers, die op dat moment onder water aan het duiken zijn. Deze heeft hij ook niet opgemerkt en hij komt zo op het einde van deze rit stil tegen een lantarenpaal op de parkeerplaats.

Dave, met buddy Roos en Caitlin met buddy Jarno zijn aan het duiken. Als Dave boven komt word hij overvaren door Frank, hierdoor raakt Dave bewusteloos. Roos doet haar plicht als buddy en haalt Dave uit het water. Jarno komt ook boven maar hij ziet het voertuig op zich af komen en laat zich meteen weer zakken. Vervolgens ziet hij dat Caitlin ook naar boven komt. Hij reageert zeer adequaat en en duw/rukt Caitlin uit alle macht naar onder en met succes. Alleen was het hier niet zo diep en Caitlin komt verstrikt te zitten in vissersnetten en troep die op de bodem liggen. Cailtin gaat zich bevrijden met behulp van haar duikersmes. Helaas moet ze kracht zetten om de touwen door te krijgen en ze schiet uit. Dave Jarno die naast haar zit om te helpen krijgt dit mes in zijn buik en komt naar boven.

John zit te vissen aan de over en ziet het ongeval gebeuren met de hovercraft en Dave. Hij probeert op zijn manier het ongeval op te lossen door veel regelwerk op zich te nemen en te delegeren. 

Totale speeltijd per ploeg: 4 ½  minuut

Watertemperatuur is speciaal omlaag gebracht naar  ±24°C

Dit jaar doet de Nationale Ploeg ook mee aan verschillende EHAD wedstrijden om verplichte teamactiviteiten voor NOC*NSF te garanderen, de gelukkige vier waren deze keer: Rik Op het Veld, Leone Kelleners, Marianka Peeters en Robert Hendriks. En dan heb je ineens toch heel wat internationale SERC ervaring en medailles bij elkaar. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen, zeker als je bedenkt dat internationaal precies de tegenovergestelde regels gelden voor het in veiligheid brengen van slachtoffers. Kortom bij een puike SERC prestatie hoort bijna een slechte EHAD prestatie. Als dat het niet mooi rechtbreid weten wij het ook niet meer.

De proefkonijnen van het nationale team, kwamen en zagen als proefploeg het bad in knalden erop los. Zien was daarbij relatief, met de tuinsproei installaties als het miezeren en de grote ventilator als windmachine. Precies anderhalve minuut voor het einde ging de wind zelfs liggen en kon er weer normaal gecommuniceerd worden.Niet veel later klonk dan ook het verlossende eindsignaal en was het douchen geblazen.

Maar wacht even dat was toch geen windmachine dus.  

Daarmee kon de echte wedstrijd van start gaan, met de EHAD profi's uit het ganse land en daarbuiten. Er werd aan het eind van de dag weer gekeken naar de reanimatie score, de score van de leider en de totaal score.Hoofdverantwoordelijk voor het reanimatieklassement was natuurlijk Dave die overvaren werd. Uiteindelijk bleken de volgende brigades het best gepoogd te hebben hem in leven te houden:

Natuurlijk kon het managen van de EHAD ploeg wel aan John overgelaten worden, maar gelukkig had elk team een betere leider en deze kregen ook een aparte beoordeling. Daar kwamen dan weer de leiders van de volgende teams als besten uit de bus:

Zo zie je maar weer, een selectie voor het tweede team is nog altijd geen man overboord. De sterke leider van Eindhoven 2 zorgde met zijn leiderschapskwaliteiten voor de punten die het hem deden. Met twee punten verschil kwam Oss 1 op de tweede plek, die het vooral overall heel goed deden. Uden 1 had dan weer wat extra's aan de puike reanimatie, iets waar de thuisploeg van Nederweert nog net mee tekort kwam voor het podium.

De slachtoffers in betere tijden van links naar rechts: Jarno, Caitlin, Frank de hovercraftpiloot, Roos en John de manager. Ontbrekend is Dave.