Dit jaar ging het een beetje anders dan normaal in België. Waar de DLRG in 2008 ook vanalles omgegooid heeft omdat zij de WK Rescue organiseerden, doet de VRC precies hetzelfde. Dus vanwege de EJC JEC 2010 werd de Oxbow Lifesaving beachtour en de Flanders International Lifesaving Competition Open Water (wat een mond vol voor FILCOW) samengesmolten tot één lang weekend. Op vrijdag 2 juli was er een dubbele oceanman/woman, op zaterdag 3 en zondag 4 juli waren dan de reguliere Vlaamse Kampioenschappen, en als toetje was er dan de long distance oceanman/woman op maandag 5 juli.
De eerste Nederlanders arriveerden al op vrijdag om gezellig de dubbele oceanman/woman mee te doen. Praktisch het eerste wat ze toen te horen kregen was: "Zeg ik wil u niet opjagen, maar we gaan beginnen." Gelukkig lag het materiaal al her en der verspreid over het strand, en was iedereen al half omgekleed.
Dus na een kort stukje uitleg over een zeer mooi stukje M-parcours waar zelfs Dr. Klaus Wilkens trots op zou zijn geweest, kon er begonnen worden. Met de volgorde swim - run - board - ski was het heel gezellig tijdens het eerste zwemrondje, wat vooral als warming-up beschouwd werd. Daarna werden de verschillen wel zo'n beetje gemaakt. "Awel de resultaten van de wedstrijd kunt u kortelings hier verwachten." Okee dan voor de nieuwsgierigen: Michael Gyselbrecht en Julie Callens van COAST kwamen als eerste aan.
Na een stukje geniaal materiaal opladen, professioneel automatisch luchtbed opblazen, langdurig wachten op de herhaling van Nederland-Brazilië, een stukje slapen en een geïmproviseerd ontbijtje, was het tijd voor de FILCOW.
Er werd begonnen met series Ski Race voor heren, en seires Board Race voor dames, en daarna andersom. Er bleek meteen een dief actief te zijn geweest, want de "set" was gestolen, en de "competitors ready" was vervangen door een stukje Franstalig iets waar menig Nederlander moeite mee had. Daardoor kwam het startsignaal voor sommigen ook volledig uit de lucht vallen. Maar er waren niet veel problemen, want er gingen per serie 8 deelnemers door naar de volgende ronde.
Bij de dames was het Maike Op het Veld die de dag lekker begon, want in de finale van zowel board als ski leidde zij van start tot finish. Gevolgd door Marianka Peeters, ook van de brigade Echt, die met de Ski Race op het laatst toch wel heel erg dichtbij kwam. Op de Ski Race was het verschil tussen de nummers drie en vier trouwens nog kleiner; Saskia Coolen had een geweldige eindsprint en verschalkte Julie Callens nog net voor de finish, wat haar overigens niet in dank werd afgenomen. Ook bij de heren was er een dubbele winnaar, Michael Gyselbrecht won zowel ski als board. Al had hij met deze laatste race wel ietwat geluk, want Ivo Hover was hem op het laatst toch echt wel in aan't halen, ware het niet dat hij vervolgens 2x van zijn board viel en genoegen moest nemen met plaats 2.
Ondertussen ging het gerucht onder de deelnemers dat de officials er een wedstrijd van hadden gemaakt wie de onderdelen het snelst en meest chaotisch achter elkaar af kon werken, maar degenen die dan weer een horloge ter hand namen, zagen dat de organisatie eigenlijk ietsje achter liep op het schema. Maar dat was niet erg, want we gingen toch gewoon door met de Beach Sprint. En daarmee maak je dan wel wat tijd goed, toch?
In ieder geval, de dief was ook bij de Beach Sprint actief geweest, want het startsignaal was weer helemaal de weg kwijt. Na even overleg met de hoofdscheidsrechter en de kersverse vader, oranisator en overigens ook gewoon deelnemer Wijnand, kwam het toch weer goed. Dankzij Wim Nuyens van BRC konden de officials ook nog effe oefenen hoe het dan wel moest tijdens de herstart van de Masters finale, en ging het bij de series van de senioren allemaal als normaal. Bij de dames was Christine Burghardt van STRC de snelste voor Lize Boogaerts van LERC, de beste Nederlandse was Saskia Coolen van RB Heytse op plekje zeven. In de A-finale van de heren was het van begin af aan spannend tussen Stief Toetje Deserf van LERC en François van Liefferinge van ACE, zij finishten in die volgorde als nummer 1 en 3. Daar nog tussenin kwam namelijk de beste Nederlandse deelnemer (hoe dat nog gepast heeft weten alleen de officials), Martin Teley van RB Heytse, die naar eigen zeggen toch wel weer last had van een trage start.
De echte voetballiefhebbers vertrokken intussen richting Duitsland-Argentinië, de normale deelnemers gingen gewoon verder met de aflossingen (lees: estafettes). Uhh momentje, eerst natuurlijk even de Miss Coast Belgium verkiezingen even gadeslaan. Waarom hadden wij hier ook alweer geen beeldmateriaal van? Goed, niet alles was en ging even mooi, maar de strijd was er niet minder hevig om. Vandaar dat er ook minder mensen op de 4x90 aan het letten waren, die gewonnen werd door de dames en heren van LERC 1 (en dat lees ik ook gewoon maar uit de uitslagen op).
Op de Board Rescue stonden er maar liefst twee Nederlandse damesteams aan de start. Het team van Echt startte met Maike zoals vanzelfsprekend weer in de hoogste versnelling en was als eerste bij de boei, op de voet gevolgd door Kitty Schiphorst Preuper van de gelegenheidsformatie Tilburg/Heythuysen. Daarna maakte Marianka het gaatje naar Saskia nog ietsje groter, en vervolgens was de voorsprong toch redelijk gegroeid op de finishlijn. Maar dat nam niet weg dat alle Belgische teams verslagen waren. Jammergenoeg kunnen we de gelegenheidsformatie Tilburg/Heytse niet terugvinden in de uitslagen. Dan gaan we verder met een paar vid... wat vergeet ik? ... ohja de rest... nou snel effe dan. De dames van Echt wonnen ook de RTRR, en de heren van STRC waren het sterkste op zowel de BR als de RTRR. Kunnen we nu dan verder met de videobeelden van onze vertrouwde cameraman? Ja? Fijn. Dan nu de beelden van onze eigen Wim Hover.
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=VqMVUqRZmF0}
Zoals je op de beelden kunt zien hebben we hier op de redactie een beetje gesmokkeld met de fotobeelden, want er had eigenlijk niemand tijd om een foto te nemen vandaag, zo druk hadden ze het met het aanhouden van warme kleding en het niet-wegwaaien. Des te meer reden om de dag snel af te sluiten met een warme douche en een warme maaltijd. Speciaal hiervoor werd Peter Crijns ingevlogen, en werd op vliegveld station Oostende opgewacht om gezellig samen met de Nederlandse delegatie naar een heel duur restaurant de pizza hut te gaan en daar iets te eten. Ofjah iets... toen de ober vroeg wat Timo Tabak van RB Weert wilde hebben antwoorde hij "Veel!". Het zal dus wel een energievretende dag zijn geweest. Degenen die niet wakker gehouden werden door een ruziënd Duits stel ("DU HAST MEIN LEBEN VERWUST!!!") konden dan ook lekker slapen.
Dag twee drie werd begonnen met een lekker stukje beachflags, op een strand dat al een stukje zonneriger en minder winderig was dan de dag daarvoor. Daarop besloot Peter dan maar het startnummer van Thijs Brent over te kopen en zijn voornemens om sfeer te komen proeven niet vanaf de zijlijn uit te voeren, maar vanuit het deelnemersveld zelf. Geen slecht plan bleek achteraf, want hij won de Beach Flags meteen overtuigend voor François van ACE en Stief van LERC. Bij de dames werd er door de Belgische deelnemeemsters in zowel de A- als de B-finale flink samengespannen tegen de Nederlandse dames. Dit resulteerde in een 8e plaats voor Marianka en een 16e plaats voor Kitty. Het onderdeel werd toch nog gewonnen door Romi Nuyens van BRC, die slim profiteerde van het feit dat Lize Boogaerts van LERC een struikelzone passeerde.
De zee was inmiddels weer aardig op z'n retour richting het strand, maar nog niet aardig genoeg dus werd er maar verder gegaan met de 2km Beach Run. Het deelnemersveld was grofweg op te delen in drie categorieën; er waren de deelnemers die wel meededen, deelnemers die zich afvroegen waarom ze ook alweer meededen en deelnemers die rustig langs de kant genoten van zowel het feit dat ze niet meededen, als het feit dat het zonnetje lekker scheen en ze nog net niet wegwaaiden.
De Leuvense Reddingsclub (LERC) had speciaal voor dit onderdeel een echte renner geïmporteerd, dus het kwam ook niet helemaal als een verassing dat Kathelijn Polspoel als eerste dame over de meet kwam, voor Romi van BRC en Julie Callens van COAST. Bij de heren was het Dimitri Ceulemans (STRC) met de langste adem, voor Michael Gyselbrecht van COAST en Simon Beckers van STRC. "Dit is dus echt te ver voor mij." merkte Peter Crijns op, die net achter Timo Tabak als 12e over de streep kwam.
De zee was nog steeds aardig op zijn retour richting het strand, en dit keer ook nog eens ver genoeg, dus kon er verder gegaan worden met de laatste onderdelen van de dag. Er werd begonnen met de Oceanman/woman voor pizza's kiddo's. Zelfs de allerkleinsten trotseerden, zij het met enige hulp van ervaren dames, de golven die inmiddels behoorlijk waren. Meteen daarna was het de beurt aan de dames en heren om de Surf Race te gaan volbrengen, een lekker stukje zwemmen in golven die inmiddels toch wel wat behoorlijker geworden waren. De eerste twee dames die uit het water kwamen, waren Maike van RB Echt en Kitty van RB Tilburg. Een 1-2'tje voor Nederland dus. Bij de heren was Wout van Autenboer van TRC het snelste, gevolgd door Thijs Brent Peter Crijns, die naar eigen zeggen inderdaad een lekker stukje gezwommen had.
Als laatste de Oceanman voor dames, gevolgd door de Oceanwoman voor heren (jammer dat de verspreking van de speaker niet helemaal compleet was). De zee was inmiddels getransformeerd tot "total chaos", wat Maike en Marianka alleen maar leuk vonden. Zij lagen na het eerste rondje ski dan ook redelijk voorop, gevolgd door Julie Callens. Ook na het rondje board was de volgorde aan de top hetzelfde, maar het totale aantal deelneemsters was al flink gereduceerd, er was vooral met ski vaak geen doorkomen aan voor sommige dames. In het zwemrondje bleek dat dit niet het sterkste punt is voor Marianka, en werd ingehaald door Julie. Maike ging onbedreigd verder naar de overwinning. De overige dames die de finish wisten te bereiken waren respectievelijk Saskia (Heytse), Lize en Anne (beiden LERC).
Toen de heren gingen starten was het parcours inmiddels weer wat langer geworden door de opkomende zee. Dus werd de zwemboei effe een stukje naar voren gelegd, iets wat Timo en Martin niet helemaal meegekregen hadden en hun allebei een aantal plaatsen zou schelen. Er waren wat meer heren dan dames aan de start, dus bij het vertrek met de ski was er aardig wat gedrang. Maar Michael Gyselbrecht had hier dan weer weinig last van eigenlijk, want hij was vanaf de start al meteen weg, en leidde de Oceanman van start tot finish. Daarachter was het Timo Tabak die met een goede start op de ski lange tijd de tweede plaats in bezit had, maar dus uiteindelijk met het zwemmen de mist in zou gaan. Daarachter een groepje met Peter, Frédéric (STRC), Wout (TRC), Martin en Wijnand. Die laatste twee kenden elkaar nog van de Ski Race, en haalden ook weer vrolijk bijna hetzelfde trucje uit tijdens de Oceanman. Tijdens het rondje boarden nam Peter het voortouw in het inmiddels langgerekte groepje, en finishte als tweede voor Wijnand, die derde werd.
De Taplin Relay die nog op het programma stond, werd vervolgens maar afgeblazen. De golven werden namelijk alleen maar hoger, en dat was niet best voor de kiddo's die nog opgesteld stonden in hun team voor de Taplin. Verder was het parcours ook steeds minder verstandig opgebouwd, want de harde wind blies elke ski linea recta de golfbreker op. Tel uit je winst.
Als laatste werden de prijsuitreikingen nog even gefixt, en kon iedereen weer richting huis, of natuurlijk richting de tent om de volgende dag weer fris en fruitig aan de start te staan van de long distance Oceanman/woman. We zullen eerst nog even een video-impressie laten zien van de zondag, wederom gecomponeerd door Wim Hover.
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=GGkT7aCJ9x8}
Na een beetje uitgeslapen te hebben, wees alles er eigenlijk al op dat het een relaxed dagje ging worden. Voor degenen die niet meededen met de Oceanman/woman dan. Want 1,5km 600m zwemmen, 6km ski'en, 3km boarden en tussendoor nog eens 5km rennen, dat hakt er wel in. Een aantal deelnemers moesten er niet aan denken, en hielden de gedachten er maar vanaf door een stukje initiatie beachflags te doen, of schelpjes te verzamelen voor een kettinkje.
Uiteindelijk stonden er dan negen deelnemers aan de start om dit mega-parcours te bedwingen. Plus dan nog enkele "hazen", die alleen het zwemparcours of het skiparcours gingen volbrengen. Na iets minder dan een uur en driekwartier kwam Michael Gyselbrecht als eerste over de finish. Het eerste dat hij uitgebracht heeft schijnt "Doen we nog es? Dit was een goej trainingske..." geweest te zijn. Ook organisator Wijnand volbracht het parcours, zij het niet helemaal meer in een stuk. Aan een gladde en scheve steen op een van de golfbrekers hield hij een snee in zijn been en een gekneusde voet over. De twee deelnemende dames (Lize en Julie) kwamen gezellig hand in hand over de streep, en het scheen dat zij ook de kaakspieren uitvoerig gebruikt hebben.
Al met al was het een heerlijk weekendje, en ging iedereen dan ook weer tevreden huiswaarts, met of zonder kilo's eremetaal (wel teruggeven aan de rechtmatige eigenaren Peter!).
Wij willen Freek Lemmens, Patrick Boucquaert en Ellen van Oirbeek bedanken voor hun bijdragen aan het fotomateriaal, en natuurlijk ook onze cameraman Wim Hover voor de bewegende beelden. De uitslagen zijn te downloaden in het welbekende kader hieronder.
Uitslagen FILCOW 2010
Uitslagen OXBOW 2010 (volgen nog)