We hebben er even mee gewacht. Kijkend of de media het op zou pikken. Maar het blijft erg stil. Angstvallig stil. 0,0 Persberichten maar. En dat terwijl er geschiedenis is geschreven. Wat de Nederlandse voetballers niet konden en de wielrenners in de Tour de France niet lukte, deed het Nederlandse Life Saving Team wel. Winnen! Helaas kwam hierbij ook nog eens de grote drukte op het hoofdkwartier van LifeSaving.nl, daarmee moeten we helaas sorry zeggen vorr een half artikel. Maar dat is altijd nog beter dan niets! Kortom:
En zo geschiedde het dat de sportzomer en zélfs de echte zomer, vanaf 21 juli 2012 toch nog losbrak. Voor het eerst in de geschiedenis werd de DLRG Cup gewonnen door Nederland. En dat is heel wat aandacht waard. Goud verzilveren zeg maar. Glashelder.
UPDATE: Met dank aan Kitty Schiphorst Preuper is nu het hele verhaal compleet! Geweldig! What's next, een verslag van de NK? #durftevragen Wij zijn fan!
Alle deelnemers op een rij
Run Swim Run
De grote aanval op de cup met de grote oren begon op vrijdag al direct met de Run Swim Run. Beide dames in de running swim run, haalden fluitend de finale.
Uiteraard moet we hier nog even vermelden dat er weer een klassiek M-parcours was neergelegd. Hierdoor kon er wel mooi halverwege gecheckt worden hoe de zaken ervoor stonden. Zo kwam Marcella Prandi als eerste voorbij, gevolgd doorteamgenootje Chiara Pidello. Net daarachter was het eerste oranje al te zien als capje op het hoofd van Ela Hutten, die al lopend op de hielen werd gezeten door de Deense Olivia Burmester. 
Direct daarachter was er een gevecht tussen Katrin Altmann, Kitty Schiphorst Preuper, Anke Palm, Stephanie Kasperski en vriendin van de show Hannemie Peeters.
Daarna duurde het niet heel lang voor de dames weer terug kwamen richting strand en daar werd al snel duidelijk dat er in de strijd om goud en zilver totaal niets veranderd was. Ook in de strijd om brons was weinig veranderd, heel erg spannend.
Helaas moest Ela het onderspit delven op het loopgedeelte, maar de toon was gezet! Kitty deed daar ook vrolijk in mee en eindigde als zesde, achter Katrin Altmann en voor de eerste dame die uitkwam voor team Duitsland: Stephanie Kasperski.
Bij de heren ook twee kanonnen aan de start. Melvin "Merv" van der Meij en Peter Crijns, wie kent ze niet?! Al direct na de start vloog de een explosief over het water en bij de ander was het net of hij stelten aan had. Het was duidelijk bal. Dit alles terwijl de dames op het tweede gedeelte van het parcours waren, want stel je voor dat de wedstrijd eens uit zou lopen...
Halverwege was al het een en ander duidelijk. Pinotti deed waar hij goed in is. Hard zwemmen. En uiteraard ook een Pinotti. Of twee. Of zoveel als er nodig zijn. Onze heren zaten lekker achter de twee leiders, want Fabian Henning vulde het gat achter de koploper en zat ook nog een aardig eindje voor het peloton.
En daar komen de heren, spannend!!
Aan de kop van dat peloton zat het oranje. Merv als eerste en Peter er net achter. Melvin leek het strijdbaarst, Peter leek er al doorheen te zitten.
Maar niets was minder waar. Peter Crijns die sluwe vos had gewoon in zitten houden, omdat iedereen stuk ging op het tweede gedeelte. Aan het jeugdig enthousiasme van Melvin was ook nog geen einde gekomen en zo kwam het dat onze mannen het peloton aan stukken trokken en mochten uitmaken wie er derde ging worden. (zie foto) Pinotti had in die tijd bijna koffie gezet en Fabian Henning kwam al aanschuiven, toen de eindsprint om brons werd ingezet. Uiteindelijk was het Peter die aan het langste eind trok en was het niet een of andere Deen, maar de Nederlander Melvin van der Meij die letterlijk alles eruit gooide, pics or it didn't happen, Tim Schmachtenberg inpakte en vierde werd! Alvast en alweer een gevoelige klap voor het eindklassement.
Board Rescue
Bij de Board Rescue werd het allemaal nog een stukje spannender zelfs. De dames en heren kwamen uiteraard zo door de series heen, ondanks de zeer lastige omstandigheden en soms wat onduidelijkheden wie nou precies met het board verder moest, maar toen was het uiteindelijk tijd voor de finale. 
De dames maakten het belachelijk spannend, lagen ze nu eerste, tweede, derde, met al die golven was het allmaal lastig in te schatten welke buit binnen gehaald zou gaan worden. De stroming en golven zorgden ervoor dat de mensen op de kant, de haren uit hun hoofd trokken van spanning. Waarvan akte.
Terwijl onze dames, Maike en Marianka, paddelden voor hun leven en voor goud, kreeg de tegenstand wat lekker golfjes mee. Zo gaat dat. Warnemünde uit, altijd lastig. Desalniettemin bleven ze voorin strijden, maar ging het nu Duitsland worden, of Nederland?! Of kwam België nog genoeg op zetten om roet in het eten te gooien? Nee hoor! De Italiaanse dames kregen de golf van de dag! Zo recht door het midden, alsjeblieft, dankjewel, goud in the pocket. Gelukkig voor onze dames, waren ze op de laatste meters veel sterker dan de rest en pakte toch nog vrij eenvoudig zilver. De Duitse dames bleven op hun beurt de Belgische weer voor en zo was het podium gevuld.
Bij de heren bestond het team uit zwemmer Peter en redder Niels. Al jarenlang een succesteam. Zo ook deze keer. In de series hadden ze ongeveer vanaf de boei een golf terug tot op het strand, maar ook in de finale was er geen hulp van de zeegoden voor hun. De strijd was ook hier belachelijk spannend en leek wel bijna een kopie van de damesrace. Uiteindelijk waren de veteranen van Rostock, met Bengt Behrens en Björn Fähnle de gelukkigsten, nipt voor de onzen. Die wel fatsoenlijk het water uit konden komen, waardoor juist de Duitsers de strijd om zilver direct verloren.
Ski Race
Bij de dames hadden we maar liefst drie hangijzers in het vuur, en wat voor hangijzers! Maike, Marianka en Leone! Daar moest toch wat te halen zijn. En zeg dat wel, zagen we dat nu goed?! Bij de boeien lag niet Julia Schatz ergens vooraan, maar onze drie dames! En dat met deze hele lastige omstandigheden! Wauw!
Die lastige omstandigheden maakten het ook bij de ski race erg onvoorspelbaar. Uiteindelijk bleek degene die zich afvroeg welk nummer ze was, toch de ab-so-lute nummer 1! Maike goud, en deze keer geen kadootje zoals bij de FILCOW, waar Marianka het veld om de tuin probeerde te leiden naar een verkeerde finish. Neen, zelf voor mekaar gebokst. Die Marianka moest ondertussen alleen Julia Schatz en Jule Wendel voor zich dulden. Helaas! Net naast het podium, maar wel weer bakken met punten en sterker dan de Duitsters, want Leone knalde er nog een achtste plaats uit! Jawel!
Bij de heren keken we natuurlijk naar onze toppers Ruud en Niels. Zouden ze zich ook een weg naar het podium kunnen strijden?! Europees Kampioen David Loosen viel al in de series uit met een schouder uit en in de kom, wat nog wel vaker zou gebeuren. Dus een toppplaats zou wel eens een keer mooi zijn voor de Nederlandse heren. Helaas was er een slecht begin wat roet in het eten gooide. Om = om.
Ruud kwam daarmee op de zestiende stek terecht. Niels knalde er nog vrolijk op los, haalde de een na de ander weer in en.... kwam nét tekort voor het podium, vierde. Balen!! Maar niet achter de minste. Daniel Roggenland claimde toch goud, voor de neus van specialist Daniel Wilke. Daarachter en dus net voor Niels kwam Adriel Young, de bekende aussie van tv. Dus zeker geen misselijk prestatie, maar wanneer komt nu eindelijk die beloning?!
Beach Flags
Bij de beach flags ging het Nederlandse succesverhaal vrolijk verder. Geen Nederlandse deelname bij de dames, die deden waar ze goed in waren en zo ook de heren!
Zowel Peter als Robert konden na een paar starts 's morgens vroeg en een paar starts in de middag, op naar het avondprogramma voor de halve finale en hopelijk finale. Het grote feest des avonds begon wel wat later, want het wedstrijdprogramma had blijkbaar zoveel onderdelen ofzo, dat het allemaal uitliep. Erg onDuits allemaal.
Hoe dan ook kwam het zover dat net voorbij de helft van de beach flags finale, zeg maar bij de laatste 7, gebeuerde het dat Frederic Tortosa ergens aan de buitenkant van het veld zoek werd gelopen en in tweede instantie midden op het veld nog een flag moest gaan zoeken. Precies op het moment dat Peter naar een flag dook en het zand al begon op te spatten, kwam de kleine Zwitser van rechts erbij en graaide nét voor Peter de flag weg. Daar was bijna een sensatie een feit. Peter 7e en het bewijs dat hij op beach flags op de weg terug is. Ondertussen ging Robert verder, maar dat hoeven we niet te vertellen, daar hebben we bewegend beeld van.
Laatste 4
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=SULYiTkaGZ0}
Laatste 3
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=iB-ffYuPmqI}
Laatste 2
{denvideo http://www.youtube.com/watch?v=MpkYrCxNv-U}
En zo won Robert , met dank aan Peter voor het terug- en omroepen van het einde van de ingelaste sanitaire stop door Robert, voor de vierde keer in Warnemünde en na wat uitgestelde, uitgestelde, uitgestelde zeker-eringen, met dank aan Peter, was het eindelijk tijd om te gaan slapen. Op naar dag 2!
Board Race
Nog zo'n onderdeel waarop we gewoon gingen scoren, je voelde het aankomen. Zeker met deze lastige omstandigheden, want daar zijn we goed en ervaren in.
Helaas, was er vanaf hier geen tijd meer voor verder schrijven aan dit artikel. We hopen dat we tot hier toch wat aandacht hebben kunnen geven aan de prestaties en wedstrijd van onze jongens en meisjes, aandacht die ze keihard verdienen, maar niet altijd krijgen.
Tevergeefse oproep: mocht iemand zich geroepen voelen om hier nog wat verder aan te schrijven, of andere zaken aandacht te willen geven die het verdient, mail de redactie!
Driewerf hoezee voor Kitty!! En we gaan snel verder:
Hoe kan het succes ook uitblijven met onze boardtoppers Melvin, Peter, Ruud én Niels aan de start! Onze ervaren mannen sloegen zich allemaal zonder problemen door het geliefde M-parcours naar de finale, alleen Melvin had wat last van golven van links en moest net een Duitser voor laten gaan. Drie mannen voor Nederland dus aan de start voor de finale boardrace. De Australier Adriel Young die zich tijdens deze wedstrijd heeft aangesloten bij het Zweedse team finisht niet verassend als eerste gevolgd door local Björn Fahnle. Op de zandbank barst de strijd om de laatste podium plaats los en wie anders dan Peter Crijns gooit zich als 3e over de eindstreep net voor Daniel Roggelland en onze eigen Ruud. Niels vaart helaas een wat mindere race maar neemt toch mooi 11 punten mee voor ons totaalklassement.
Bij de dames gaat het er net zo spannend aan toe. Leone en Ela strandden in de Zwischenlauf tussen de rondvliegende boards. Gelukkig zijn Maike en Marianka die niet vies zijn van een paar golfjes en boarden zij zich makkelijk in de finale. Julia Shatz had nog wat goed te maken van de skirace en finisht voor onze dames op de eerste plaats. Marianka 2 en Maike 3, goed hoor dames!!
Rescue Tube Rescue Race
Tijdens de series van de heren wordt besloten om Niels als troef voor de finale te sparen, Melvin vervangt hem en hij weet samen met Robert beroepsdrenkeling Peter als eerste over de streep te sleuren, finale plek zoveel in de pocket dus! De zandbank is ondertussen flink op komen zetten en dit betekend een belangrijke rol voor helpers Niels en Robert die, zoals een van de helpers zelf aangeeft: “een **** end moesten lopen”. Dit alles resulteert uiteindelijk in een 4e plek. De Denen gaan er met de meeste punten vandoor gevolgd door de DLRG teams Halle-Saalekreis en Rostock.
De dames brengen het er in de series net zo makkelijk vanaf. Als Ela bij de boei aantikt ziet het er nog even spannend uit, het veld ligt nog dicht bij elkaar maar Maike is bijna onverslaanbaar met haar vliezen. Enkel het Italiaanse team moeten de dames voor zich laten maar Duitsland is in ieder geval in geen velden of wegen te bekennen!
Ocean(wo)man
Het koningsnummer op buiten water met deze omstandigheden, wie droomt er niet van? Ruud en Niels staan aan de start van de finale om hun race af te leggen in de volgorde swim, board, ski. De invloed van de omstandigheden van afgelopen dagen op hun lichaam blijven niet onopgemerkt en daarvoor valt de heren niets te verwijten want ze hebben een super prestatie neergezet, Niels eindigt als 7e, Ruud op plaats 16.
Eén groot slagveld bij de dames, overal rondvliegend- en terugspoelend materiaal. Slechts 10 dames weten te finishen en daarmee is de finale opstelling bekend. Eigenlijk 11 dames moet ik zeggen, helaas kreeg Leone vlak na de finish te horen dat ze in haar ski één boei over het hoofd had gezien en dus helaas dus niet 4 maar 3 Nederlandse dames aan de start van de oceanwoman finale. De race wordt bepaald door Julia Schatz, en onze Nederlandse govenbrekers Maike en Marianka. Er kan er echter maar één de woeste Oostzeegolven echt de baas en dat is Julia. Onze dames doen opnieuw een 2-3’tje maar dan andersom, Maike dus 2 en Marianka 3. Kitty doet nog enkele verwoedde pogingen om met haar ski uit te varen en krijgt nog 10 punten voor de moeite.
Ocean(wo)man Relay
Het laatste onderdeel alweer! De ocean(wo)man relay. Onze jongens en meiden trekken nog een keer hun warme oceanjassen uit om de om de koude zee te trotseren en dat met succes. Peter probeert zwemt zo hard als hij kan achter Pinotti aan en Niels board voor zijn leven. Ruud heeft nog uitzicht op de skiër van het Duitse team maar kan niet meer dichterbij komen. Robert zorgt er nog even voor dat het hele strand trilt als hij langs gedenderd komt en finisht uiteindelijk als 5e.
Onze dames kijken zoals gewoonlijk hun ogen uit naar al hun breede, gespierde en er ‘o-zo-snel-uitziende’ concurrenten maar alle ophef blijkt voor niets. Wat wil je ook anders als je Ela als zwemmer, Marianka als boarder en Maike als skiër hebt?! Kitty mag met de eer strijken en rent met een ruime voorsprong als eerste over de finish.
Prijsuitreiking en eindfeest
Nadat de trailer met al het materiaal door een mooi staaltje teamwork weer uit het mulle zand was geduwd en de tent vakkundig met de grond gelijk gemaakt, worden we 20 minuten later verwacht voor de prijsuitreiking en het eindfeest. Er worden natuurlijk geen prijzen uitgereikt op een lege maag dus mochten we gebruik maken van een typisch Duits bbq-buffet met alles erop en eraan.
Nadat dat honger was gestild en de dorst was gelest – waar toch minimaal 3 Riesen Cola’s per persoon voor nodig waren – was het tijd voor ons ‘moment of fame’. Te beginnen met de klassement winnaars bij de dames. Op de eerste plaats de Duitse koningin van de zee: Julia Schatz. De rest van het podium kleuren Maike en Marianka oranje met hun 2e en 3e plaats. Ook bij de mannen staat Nederland op het podium. Peter Crijns verdiend door zijn uitstekende prestaties een 3e plek en eindigt daarmee net achter Daniel Roggenland. De enige Australier houd de eer van zijn land hoog en gaat er met het goud vandoor. Sommige hadden al stiekem berekeningen zitten maken, voor anderen was het een grote verrassing. Maar winnaar van het landenklassement van de DLRG-cup Warnemünde 2012, voor het eerst in de geschiedenis: NEDERLAND! En het wordt nog mooier, we mogen zelfs twee keer achter elkaar van ons prachtige volkslied genieten want Nederland wint ook het eerste Surf-cup klassement. En zo ben ik heel erg blij te hebben kunnen bijdragen aan een stukje Nederlandse life saving geschiedenis. Terug naar de studio!