Verslagen van dag 2 (en 3) zijn binnengekomen, jawel met enkele foto's. Lees, leef mee en geniet!
De tweede dag in Egypte begon iets relaxter voor de Nederlandse ploeg omdat niemand de 200m hindernis ging zwemmen. Hierdoor had iedereen net wat meer tijd 's morgens om zich voor te bereiden op de 4x50 hindernis.
De dames startten in de series met wat meer zekerheid in de overnames wat resulteerde in een tijd die hen in de A-finale plaatste. Dit resulteerde 's middags in de tijd van 1.58.49 met een zeer goede 7e plek. Ook de heren hadden de overnames op safe gespeeld s’morgens, maar voor deze voorzichtigheid was s ’middags geen tijd meer. Na een zeer close finish werden ze 5e in een tijd van 1.44.15.
Na deze ontspannen opening begonnen we met de 50 popduiken. Omdat Maike niet startte om zich beter te richten op de estafettes mocht Saskia aan de start verschijnen. Door deze plotselinge beslissing had Saskia geen tijd om zenuwachtig te worden en zwom meer dan 3 seconden van haar tijd af. Hierna was het aan Anneloes de beurt om te knallen en dat resulteerde in een tijd van 37.47, een mooi PR voor haar.
Na de dames kwamen de heren en Peter zwom een nieuw PR naar de tijd van 33.27. Helaas voor Rik was zijn tijd van 34.02 niet genoeg om s’middags nog eens te mogen starten. 
De wedstrijd ging in een ‘vlot’ tempo door met de 4x25 pop estafette. De dames zetten een zeer goede tijd neer van 1.28.57 en toonden aan dat ze goed op elkaar waren ingetraind met de overnames. 'S middags scherpten ze deze tijd aan naar 1.27.22 dat een bronzen plek opleverde. 
De heren begonnen met een voorsprong op de eerste 25 meter nadat Robert zich goed had ingesquad met Martin op z’n rug en haalde in de series een tijd van 1.16.03. 'S middags ging het weer een stukje harder naar een tijd van 1.14.40 die de 4e plek opleverde. Omdat de wedstrijd zo soepeltjes verliep werd vanwege tijdsgebrek de lunchpauze geschrapt en gingen we gelijk door met de lifesaver.
Leone startte goed en samen met Maike wist ze zonder problemen de A-finale te bereiken. Leone behaalde
's middags een goede 4e plek met 1.06.46 maar het grote gejuich was voor Maike. Ze zwom de eerste 50m op een 6e plek maar na het klikken lag ze gelijk met de nr.1 die ze helaas net voor moest laten gaan.
Voor de heren startte Martin en kwam goed de series door. 'S middags in de finale had hij alleen de pech dat bij het klikken de pop scheef kwam te liggen en Martin dacht gezien te hebben dat hij er niet in zat. Hierdoor bleef hij achter zich kijken en kwam op ruime achterstand als laatste aan de overkant. Gelukkig bleef de pop wel zitten zodat de 9 punten veilig waren gesteld.
Zoals sommigen misschien kunnen lezen in het programma-boekje gaan we nu door met een half uurtje ‘preparation of SERC’. Gelukkig kennen we onze Egyptische vrienden ondertussen en er werd dan ook uitgebreid tijd genomen om te eten. Het half uurtje heeft net geen anderhalf uur geduurd voordat we konden doorgaan met het favoriete onderdeel SERC. Omdat iemand het bedacht had dat er series en finales moesten gedaan worden werd er gestart op 2 velden. Het ongeval: het water van 1 kant benaderbaar. Op deze kant loopt een blinde vrouw met stok. Dichtbij liggen 3 drenkelingen die nog net blijven spartelen. Achterin midden ligt een omgeslagen roeiboot met een pop eronder, een bijna bewusteloze man heeft de boot vast en in z’n andere hand een pop in een zwemband. Aan de andere zijde ligt een ruw spartelende vrouw die geen direct contact met helpers wilt, enkel via hulpmiddelen. Nadat de eerste twee ploegen gestart zijn blijkt dat de poppen die de grote van een kind hebben en lange armen, dat deze armen direct eraf vallen als je ze aanraakt. De teams wisten niet wat hun overkwam. Uitkomst: de volgende teams starten met poppen zonder armen. Het Britse team is snel bij de pop onder de boot, probeert deze te vervoeren in kopgreep maar heeft alleen nog maar het hoofd vast, het lichaam blijft liggen. Omdat de organisatie hier niet op voorbereid was gaan we door op 1 veld en gelukkig een straight final.
Het grapje SERC heeft i.p.v. 2 en een half uur bijna vier uur geduurd. Helaas voor Nederland was ons team als laatste aan de beurt en hebben ze ook zolang in quarantaine gezeten.
Na de SERC hadden ze opeens in de gaten dat de tijd begon te dringen en in (nu wel) hoog tempo gingen de lijnen erweer in met de hekjes. De finales werden afgewerkt en alweer werden de meeste medaille uitreikingen verplaatst naar morgen. Einde van een lange dag twee.