Voor we verder gaan met het dagelijkse sleur van het Life Saving leven, kijken we nog even terug wat er een maand geleden allemaal gebeurde in Berlijn en Warnemünde. Allereerst huldigen we de Masters die met de Ocean Events begonnen en zelfs nog een dagje langer bezig waren dan de landenteams.
Beach Run
Tijdens de 2 kilometer over het zachte zand werd bijvoorbeeld de Nederlandse eer hoog gehouden door Eric Dumas van RB Echt die in de leeftijdscategorie 35 - 39 jaar negende wist te worden. In dezelfde categorie bij de vrouwen, wist Françoise Heijdeman-Duran van RB Amersfoort hetzelfde kunstje te flikken. In een andere categorie, welke een goed bewaard geheim is, greep Marjolein Peulen-Ruyten van RB Heythuysen helaas nét naast een bronzen medaille en moest genoegen nemen met een vierde plek.
Eric Dumas - RB Echt
Board Race
De Board Race pakte minder succesvol uit voor Eric Dumas, hij werd elfde in zijn serie terwijl de eerste 8 doorgingen naar de finale. Hans Vijge van RB Amersfoort haalde dat wel met een tweede plek in de series. In de finale liet Hans Vijge zien dat hij het nog steeds in zich had, door de tweede europeaan te worden tussen al het Australische geweld. Als achtste passeerde hij de meet, hulde!
Françoise en Marjolein moesten op de Board Race beiden één plaatsje meer toegeven als op de Beach Run en werden respectievelijk tiende en vijfde.
Beach Flags
Marjolein bleef ook tijdens de Beach Flags constant presteren door weer een vijfde plaats neer te zetten met een aantal Aussies en een Poolse voor haar. Françoise steeg bij dit onderdeel weer een plaatsje richting de negende stek.
Hans Vijge mocht op zijn beurt weer eens strijd leveren met oud-collega-international Pascal Reimuth uit Zwitserland, die al snel in de finale het onderspit moest delven. Uiteindelijk vloog Tyron Hans Vijge als zesde eruit, waar de uiteindelijke strijd gewonnen werd door Manfred Adrian van DLRG Korsjebrood.
Ocean Person
Ook tijdens de reddingstriatlon wist Hans Vijge vrij eenvoudig de finale te bereiken met een derde plek in zijn serie. Helaas bleken er in de finale toch nog een paar snellere "oldies" te zijn en finishte hij als zesde. Marjolein verdiende tijdens haar Ocean Woman met een vierde plek helaas weer een plekje precies naast het podium.
Hans Vijge - RB Zeist Amersfoort
Surf Race
Na alle nét nietjes was het dan eindelijk zo ver op de Surf Race. Alle leetheid bleek op zijn plaats te vallen met een uitsteekbare bronzen medaille voor Hans Vijge. Daarmee was het eerste WK bezoek van de reddingsbriagde Amersfoort al direct een daverend succes. Eric Dumas kwam iets minder uit het strijdgewoel naar voren en kreeg nummer negen toebedeeld.
De winstverdubbelaar voor RB Amersfoort werd aangezet door Françoise die er nog een schepje bovenop deed en een zilveren medaille uit het vuur sleepte. Reddingsbrigade Heythuysen kon daar in de persoon van Marjolein natuurlijk niet voor onderdoen en stak ook een medaille in haar broekzak en wel met een bronzen kleurtje.
Nog net zo snel als vroegah.
Ski Race
Dat het voor de Nederlandse afvaardiging op dit internationaal sterk bezette onderdeel moeilijk zou worden was op voorhand al wel duidelijk. Toch wist Hans Vijge zich wederom als tweede te plaatsen voor de finale. Hiermee leek een hoge klassering wel degelijk mogelijk, maar de sterke andere serie leverde een dusdanig hoog aantal hogesnelheidssurfskiërs op dat er hoogstens een negende plek in zat voor Hans. Wel precies één hele plek voor de heer Reichmuth. Marjolein hield de Heitser eer hoog door een nette achtste plaats bij elkaar te varen.
Masters - Nog altijd in vorm
Beach Sprint
Ook het zand van Warnemünde lonkte weer voor de heren en dames masters. Nadat Hans vorig jaar tijdens de Nivea Cup op hetzelfde zand met het Nederlandse Team het estafette goud voor alle Duitse neuzen weg wist te kapen, waren de verwachtingen voor de individuele sprint hoog gespannen. Misschieneen beetje te hoog, want nadat het stofgordijn was gaan liggen, wezen de scheidsrechters Hans naar een vijfde plek in zijn serie. Toch echt één plekje tekort voor de volgende ronde. En aangezien het voorbeeld gesteld was, deed zijn ploeggenoot Françoise er helaas een klein beetje voor onder met een zesde plek in de serie. Dus moest het Nederlandse Sprintgeweld maar weer uit de zuidelijke regionen van het land komen. In de Beach Sprint finale bleek dat dochterlief Anneloes Peulen het niet van een vreemde heeft, want Marjolein stormde vastberaden naar een zilveren plak!
Gelukkig voor de Masters kwam er een eind aan het slechte weer en begon de zon te stralen. Daarmee kwam er ook een eind aan de Ocean wedstrijden en ging het hele spul richting Berlijn voor de Pool Events.
Eindelijk zon!
100 meter popduiken met zwemvliezen
Opnieuw kwam er succes voor de Nederlandse Masters en niet zomaar succes, nee, een heuse Wereldkampioen in de vorm van Hans Vijge met 58,68. Helaas haalde hij het Wereldrecord net niet, maar met een gouden medaille is het toch vreugde alom. Leuk detail is dat een grote concurrent van Hans, ene Grzegorz Monczak van Wroclaw uit Polen een klein foutje maakte. Klein in de vorm van wél een snelle zwembroek aandoen, maar niet je korte broek uittrekken voor de start. Of het aan de snelle of aan de korte broek gelegen heeft, weet niemand, maar de scheidsrechters vonden het echt belachelijk. Het was dat er nog geen disqualificatie code bestond in het grote ILS-boek. Wel konden de kamprechters hem wel pakken op de pop onder water houden, dubbel pech dus. Ondertussen kon Eric Dumas helaas niet het podium nog iets Nederlandser maken en kwam met 1:04,00 precies naast het podium terecht.
Hetzelfde gold voor Marjolein Peulen, die ook net tekort kwam voor een bronzen medaille. Toch werd wederom het Amersfoortse succes aangevuld door Françoise Heijdeman-Duran die een schit-te-rende zilveren medaille verdiende.
50 meter popduiken
Opnieuw lagen er op het kortste zwembad onderdeel weer een aantal medailles te wachten op een Nederlandse eigenaar. Allereerst mochten de heren weer hun geluk beproeven. Voor Eric zat het geluk weer niet mee en kreeg hij de scheidsrechters tegen zich gekeerd en werd hij beoordeeld met een disqualificatiecode 19. Dus dan weet u het wel.In diezelfde serie zat ook weer Hansje Vijge die tot dan toe de snelste tijd neerzette met 38,86. Het duimen voor een nieuwe medaille hielp voldoend, want slechts 2 mannen kwam en onder tijd van Hans en dus kreeg hij een mooie bronzen medaille om zijn nek gehangen. Met zijn tijd bleef Hans een seconde van het goud verwijderd.
Direct was het doel voor Françoise dus duidelijk, minstens een medaille moest er uit de strijd gehaald worden. Toen ze aan de start verscheen was er vóór haar nog geen supersnelle tijd gezwommen. Tijdens de race was al snel duidelijk dat ze haar serie niet zou gaan winnen, want Dr. Antje Grundheber ging met 45,17 vier tienden van een seconde onder het Wereldrecord. Gelukkig deed Françoise wat ze moest doen en pakte met 47,95 gewoon het zilver! Maar Nederland had nog een hangijzer in het vuur, met Marjolein in de categorie 50 - 54 jaar. Tot de start van de snelste serie met Marjolein stond het WR op 54,94. Ondanks het 3 meter diepe bassin, bleef de lijn van het wereldrecord toch een eindje achter Marjolein. Alleen was er een klein probleempje, twee dames lagen ondertussen nog voor haar. Zo kwam het dat 3 dames onder het WR zwommen, met Marjolein als nummer drie van het stel. Voor de 53,72 kreeg ze dus weer een bronzen medaille!
Françoise Heijdeman-Duran (rechts) - RB Amersfoort
100 meter popslepen met zwemvliezen en torpedoboei
Van nature uit hebben Nederlandse Life Savers ernstig aanleg voor de 100 meter Life Saver, zoals het onderdeel nog steeds heet in de volksmond.Dat beloofde dus veel goeds.
Laten we dan maar direct als eerst melden dat pechvogel Eric Dumas weer een tegenslagje had. Volgens de wijze heren en dames van het scheidsrechterskamp was het hoofd van de pop namelijk al voorbij de 5 meter lijn voordat de pop veilig en wel in de torpedoboei geklikt was.
Voor Marjolein bracht dit onderdeel alweer meer succes met zich mee, ondanks dat de nummer 1 een straatlengte voor lag, was het nog wel een gevecht om zilver. Helaas moest Marjolein het onderspit delven, maar werd dus nog wel even derde!
Voor Françoise was de Life Saver ondertussen ook al behoorlijk spannend geweest, bij haar zat het veld namelijk iets dichter bij elkaar. Tussen het voornamelijk Duitse veld plus een enkele Italiaanse hoeld ze echter wel haar hoofd koel en vocht ze zich naar een zwaar onder vuur liggend podium. Na de aantik bleek ze slechts tienden verwijderd van zilver en nog minder tienden verwijderd van een ondankbare vierde plek. Kortom; brons!
Eigenlijk blijkt uit de prestatie van Françoise al wel dat het voor Hans Vijge bijzonder goed moet zijn gegaan. En dat klopt. "Oldie but Goldie" Hans Vijge had graag nog een tikkeltje sneller gezwommen, maar dook toch weer onder de magische grens van de minuut. Sterker nog, hij was de enigste en enige die dat deed. Alweer wereldkampioen! (voor de feitenfetisjisten onder ons; dit deed hij in 0:59,79)
Verder kwam er bij dit onderdeel nog een "nieuwe" master aan de start. Helemaal van RB Echt kwam Mieke Hoooooooooooooooooooover om speciaal en alleen de Life Saver te doen. Nou ok, dat wil zeggen er was ook al het een en ander scheidsrechterlijk door haar gedaan, maar nu ging ze het WK eens meemaken vanaf de andere kant. Slechts één start betekent uiteraard wel dat er heel wat van je verwacht wordt, maar Mieke kon blijkbaar uitstekend met de hoge druk omgaan. Alleen ene mevrouw Bahro van U-u-uwe aus Berlin was haar wat voor en verder hield ze het internationale deelnemersveld weer strak achter zich. In het algemeen levert dat dus een zilveren medaille op!
200 meter hinderniszwemmen
Het enige onderdeel waaravn u nog niet op de hoogte bent is uiteraard het hinderniszwemmen. Voor de wat oudere masters slechts 100 meter, maar voor ons piépjonge masters stond nog gewoon 200 meter op het programma. Daarbij werd voor de neus van Marjolein maar liefst 14 seconden van het wereldrecord afgesnoept. Met zo'n flinke hap weet u uiteraard dat het oude WR vast niet zo scherp stond. Van 3:03,68 naar 2:49,58. In de strijd om het zilver kon Marjolein zich ook niet mengen, maar voor het brons werd het toch knap lastig. Jammergenoeg was Martina Markus van DLRG Ingolstadt 0,8 seconden sneller in die strijd. Desalniettemin een puike prestatie.
In de categorie van Françoise was de strijd iets evenwichtiger, maar uiteindelijk minder spannend. Net buiten het bereik van zilver zwom Françoise naar de meet en ook nog redelijk onbedreigd. Doet er uiteraard allemaal niet toe; brons was toch de waardering.
De Nederlandse heren hadden ook een redelijk afgetekende winnaar, die met 2:11,32 mooi met goud aan de haal ging. Maar toen stond Hans nog wel op zilver met zijn eerder gezwommen 2:17,59. In de serie erna was helaas Grzegorz Monczak deze keer zonder korte broek van start gegaan en kon daarmee een 2:17,08 op de klokken zetten. De volgende die aantikte produceerde echt een 2:19 oftewel Hans werd derde van de wereld op de 200 meter hindernis! Eric Dumas baalde van het feit dat er niet afgezet kon worden en zwom in een dichtbevolkte subtop naar een nette 13e stek.
De Nederlandse afvaardiging met Hans Vijge, Marjolein Peulen-Ruyten, Mieke Hover, Françoise Heijdeman-Duran en Eric Dumas.
Uitslagen: Masters Pool, Masters Ocean
Foto's: Rescue2008.com, Rescue2008.com