Het is tijd voor een terugblik op de laatste dag van het Europees Junioren Kampioenschap Life Saving. Zoals dat gaat met alle laatste dagen, werd ook op deze laatste dag het resterende deel van het programma afgwerkt. Niet meer dan logisch, naar wij dachten.
De weersvoorspellingen voorspelden beter weer, dus dat was al het eerste lichtpuntje. Een tweede was dat er 's avonds lekker gefeest kon worden, ter ere van de wel of niet behaalde resultaten. Daarnaast had de organisatie ook stilzwijgend besloten dat de onderdelen voor meisjes en jongens niet meer tegelijk afgewerkt zouden worden, dus was er nog meer rust ook nog. Kortom, het geluk van de deelnemende life savers kon niet op tijdens deze laatste dag.
Na een knap staaltje hoe-bouw-ik-zo-recht-mogelijk-een-beach-flags-veld en een minder leuk stukje onnodig-kapot-gemaakt-touw-reparatie door de aanwezige hulpdiensten, kon de beach flags van start gaan. Eerst de series voor de meisjes, dan de series jongens, en vervolgens de finales in dezelfde volgorde.
Bij de meisjes leek het er even op dat de Nederlandse deelneemsters goed meekonden met de rest van het veld, maar na enkele ongelukkige baan lotingen en een paar misschien net iets minder scherpe starts was het over en sluiten voor Jenny, Susanne en Naomi.
Van de overige meisjes die wel in de spectaculaire finale van 16 kwamen, was het Joanne Devine die op de valreep toch nog het stokje voor de neus van oudere zus Katie weg kon pakken en daarmee het goud won.
De Nederlandse jongens hadden iets meer succes op het korste strandonderdeel. Helaas voor Remco kwam hij op zijn pad naar de finale de latere winnaar Laurence Jones tegen, die het stokje - wat Remco in gedachten al in bezit had - opeiste. Helaas was er toen geen tijd meer om een ander te pakken, en was het einde oefening. Frank en Alwin hadden iets meer geluk tijdens de series, al was de geluksfactor eigenlijk helemaal niet nodig, omdat deze twee gewoon vooraan meededen.
In die finale - die af en toe onderbroken werd door een gigantisch getoeter - ging het zeker niet slecht met onze jongens. Alwin verloor in een direct gevecht met Pool Michal, en moest als 3e het strijdtoneel verlaten. Frank kon dit niet over zijn kant laten gaan en knikkerde de volgende ronden met een mooie duik deze Pool uit de finale. Een aantal rondes verder had hij een stukje pech, hij lootte de buitenbaan en al tijdens de race bleek dat geen stokje voor hem over was. Al met al toch een zeer verdienstelijke 9e plaats voor Frank.
Na een half uur lunch een zeer korte lunch geen lunch te hebben gehad mochten de meisjes starten met de surf race. Die hadden toch al gegeten tijdens de beach flags voor jongens, dus kon er wel een stukje zwemmen vanaf.
Van oudsher is de surf race voor junioren geen onderdeel voor Nederlandse successen. Ook dit jaar bleek dat het zwemmen in zee niet "ons ding" is als we jonger zijn dan 19. Of dit nog gaat veranderen, zullen de uitslagen op het EK volgend jaar in Tsjernobyl Sint Petersburg/Eindhoven/Scheveningen (?) uitwijzen.
In deze zin mag het toch nog verrassend genoemd worden dat Alwin toch zeer dicht bij de eerste zestien kwam, met een 18e plaats dit jaar heeft hij zijn zinnen gezet op een handjevol punten voor de editie volgend jaar.
Toen alle individuele onderdelen voorbij waren, en alleen de rescue tube rescue race en de board rescue race nog op het programma stonden, werd er ineens iemand wakker. "Huh? Wie dat dan?" horen wij u denken. Nou... dat was de fotograaf. Na een eindeloos gezoek voor foto's van alle andere evenementen, konden wij deze laatste twee onderdelen toch illustreren uit eigen werk.
Er werd begonnen met de series rescue tube rescue race voor meisjes.
Het programma werd voor het eerst "drastisch" overhoop gehaald. In plaats van de overblijvende onderdelen achter elkaar af te werken, werden eerst alle series gezwommen en daarna alle finales, en dat in de traditionele volgorde meisjes eerst, dan pas de jongens.
Zowel de meisjes als de jongens overleefden de series van de rescue tube en mochten gewoon naar de A-finale. Bij de meisjes was daar een diskwalificatie voor nodig, en wel van het team van Hongarije. Wat er bij dit laatste team fout was gegaan, weet niemand. Ze zullen wel niet hebben mogen eten tijdens de race, of hun klok draait de andere kant op., wie weet...
De meisjes hadden ook geen problemen met de series voor de board rescue, en gingen door naar de A-finale. De jongens wisten het team van Noorwegen nog wel achter zich te houden, maar de samenwerking tussen Axel en Sjors verliep net niet vlekkenloos genoeg voor een plek bij de beste 8, dus een B-finale was hun deel.
Sjors "redt" Axel.
Na weer een korte toeterpauze was het dan de beurt aan de finales. De Nederlandse meiden behaalden een 8e plaats op de rescue tube en een 6e plaats op de board rescue. De Nederlandse jongens gaven eens richtig gas bij de rescue tube en eindigden op plaats 5, waarna een 9e plaats op de board rescue volgde.
Naomi, Inge en Susanne op weg naar de 8e plaats.
Dus... dat was dan het EJK EjC voor 2008. Ojah, de eindrangschikkingen natuurlijk. Hier komt het.
Onze oosterburen winnen het eindklassement, jawel, Duitsland beschikte over het allerbeste juniorenteam, beter dan de gedoodverfde winnaar Italië.
Het Nederlands team behaalde een 8e plaats, niet slecht gezien de personele veranderingen binnen het team.
Voor degenen die alles nog een keer rustig door willen bladeren: Uitslagen Ocean Meisjes, Uitslagen Ocean Jongens, Totaalklassementen.