Daar zijn we weer. Met veel goed nieuws en helaas ook weer wat minder goed nieuws.
Vandaag : 100 Pop/Vliezen, 100 Reddingswisselslag en de Torpedo-estafette. In de middag dan de SuperLifeSaver en de SERC (voor insiders : SURRUK)(voor outsiders : EHaD)(voor totale nitwits : een onderdeel waarbij een team hulp gaat bieden bij een in scene gezet water-ongeval)(wie het nu nog niet weet : bekijk het maar!)
Op de 100 Pop/Vliezen waren de resultaten overwegend goed, met als hoogtepunt een nieuw Nederlands Record voor Martin in 0,58.58 Goed bezig !! Menig PR is hier gesneuveld, zoals die van Peter, Leone en Saskia. Hoorde iemand ons klagen? Ik dacht het niet. Ollie moest helaas zijn snelle eerste baan (50 onder water) bekopen met een terugval op de tweede baan. But wait and see : he’ll be back !!
Dan de Reddingswisselslag. Zou Maike haar Disq’s van gisteren goed kunnen maken? Ja dus. Met een nieuw NR en een vierde plaats viel het muntje gelukkig weer haar kant op. Helaas ook hier weer een paar disq’s. De moed begon ons langzaam in de schoenen te zakken. Wat moet een normaal mens nog meer doen om gewoon te presteren zonder moeilijke berichten van de scheidsrechter? In eerste instantie : gewoon doorgaan en vooral de moed niet laten zakken. De PR’s van Peter, Tim en Leone (alweer) waren dus een mooie pleister op de wond.
Dan maar eens de Torpedo-estafette proberen. De Dames lieten er hier geen gras over groeien. De ene prima tijd na de andere verscheen op onze stopwatches en kon niet uitblijven : alle agressie resulteerde in een nieuw NR (de derde al vandaag. begrijpen jullie nu wat we bedoelen met vreugde en verdriet, pieken en dalen, een lach en een traan, Jut en Jul, Gert en Hermien, …. ??) Bij de heren liep het niet slecht maar toch iets minder vlekkeloos. Een goede tijd maar net geen NR.
Na de pauze de 200 SuperLifeSaver. Zou Martin de vliezen-trilogie vol kunnen maken? Eerst de dames. Een 200 meter als afsluiting van 2 zware dagen was wel erg zwaar, en dat bleek. Grootste pechvogel was Marianka, die niet alleen een disq aan haar broek (lees : badpak) kreeg, maar die de laatste 100 meter met 1 zwemvlies moest voltooien aangezien er eentje gebroken bleek te zijn. Zouden ze dat bedoelen wanneer er gezegd wordt dat de vliezen breken? Ik hoop van niet. Leone zwom daarentegen een nieuw PR en Maike miste op 0,06 seconden het NR : 2,41.91 was een haartje te langzaam om te worden vereeuwigd in de NR-lijsten.
De heren deden er nog een schepje bovenop. Niels besloot na alle disq’s maar weer eens op de rug te gaan vervoeren, en met succes : zijn officiële PR van 3,01 werd terug gebracht naar 2,37. Ja,ja ik bedoel echt : 2,37 Voor de slechte rekenaars onder ons : dat is 24 seconden sneller. Kassa !! Peter hoopte vooraf met 2,37 een nieuw PR te gaan zwemmen, maar vond dat blijkbaar niet snel genoeg. Zijn 2,35 was weer eens snufje sneller dan gepland. En dan de zwemvlies-trilogie. Laten we kort zijn : JA !!! Hij flikt het weer. Welliswaar niet met grote sprongen eronder, maar een nieuw NR is en blijft een nieuw NR : 2,33 en een klein beetje staat genoteerd.
Dan de SERC. Een niet al te moeilijk ongeval werd tevoorschijn getoverd, en de NL-ploeg, bestaande uit Tim, Eveline, Leone en leider Martin, handelde snel en bekwaam. Als vierde van de elf ploegen mochten zij het bad betreden en na 2 minuten werken volgde een flink applaus. En dat kwam niet alleen van de Nederlandse supporters. Ook de andere aanwezigen hadden in de gaten dat het goed gegaan was. Daarna volgden nog een aantal goede ploegen, maar de stemming was wel dat we bovenin zaten. Officieel weten we nog van niets. Wij mogen bijvoorbeel niet weten dat de punten geteld zijn en dat we slechts één puntje achter Spanje zaten. Ook weten we niet (en dus zeggen we het niet) dat Spanje toch acht ploegen achter zich wist te houden (waaronder Nederland). Puzzelt u even mee? Bij deze. Maar nogmaals : wij weten nog niets, u weet dus ook niets en niemand zegt er verder iets over. Afgesproken? Fijn.
Na de pool-dagen staat Nederland stevig op de 5e plaats. Nipt achter Frankrijk, en 120 punten voor Engeland. Italië, Spanje en Duitsland zijn nu al eigenlijk niet meer in te halen. Maar met Engeland hijgend in de nek tijdens de Ocean Events zijn we ook niet zo heel blij. Dat betekent : vol aan de bak. Wij zijn er klaar voor.
Nu gaan we ons dus opmaken voor de derde dag : de ocean events op het strand van Lido di Ostia. Morgenochtend om 08:30 : BeachFlags. De rest volgt vanzelf. Vrijdagochtend worden dan alle finales gedaan. Wij hebben vertrouwen in een goede afloop.
Vertrouwt u met ons mee? Tot morgen dan.
Greetzzz,
Ron en Hans