German Cup 2010 - Review Dag 1

De tegenvallende oogst deelnemers dit jaar mocht de pret niet drukken, want het was de twintigste keer German Cup in Warendorf! Zelfs de openingsspeech werd helemaal een beetje eigenlijk nagenoeg niet aangepast, maar dat zal de meeste deelnemers niet opgevallen zijn, die waren tijdens de openingsceremonie namelijk gewoon weer aan't spelen met de fakkels. Gelukkig voor sommigen werd er dus nog niks gedaan op donderdagavond, op vrijdag en zaterdag zou de strijd losbarsten. Zou het Italië lukken om revanche te nemen op de Duitsers? Zou die gekke Zwitser nog iets kunnen op de linethrow? Hoe deed het kanon van onze zuiderburen het? En misschien wel de belangrijkste vraag: hoe verging het Nederland? Lees verder voor de review van dag 1 van deze wedstrijd.

Dus na een avondje pyromanen mocht iedereen lekker vroeg op om te beginnen met inzwemmen voor de 200m hindernis. Bij de dames verassend weinig Nederlandsen aan de start, wellicht dat analyse van de puntentabellen uitsluitsel gegeven heeft, of ze het onderdeel gewoon straal vergeten waren. Toch voerden zowel Saskia als Kitty dit opwarmertje zeer goed uit, want beiden zwommen een PR en eindigden ook nog eens bij de beste zestien. Vooraan waren het vooral de Italiaanse dames die de dienst uitmaakten, maar mede dankzij ene Ling Yu uit China bleven de puntenaantallen eigenlijk gewoon laag... goh...

Bij de heren kwam de wereldrecordhouder gewoon zelf aan de start, maar er was meteen al duidelijk dat hij niet in opperbeste stemming verkeerde. Marcel Hassemeier van team Duitsland kwam toch aardig dichtbij. Gelukkig heeft meneer Pinotti dan altijd de laatste baan nog, en wist de sputterende "grasmaaier" toch nog drie tellen voor te blijven. De heren van Nederland waren niet slecht bezig. Rik Op het Veld zwom in de snelte serie en raakte, wellicht geînspireerd door de snelle gasten in het midden, de muur in een nieuw PR, wat plaats 7 voor hem betekende. Ook Sjors, Martin en Niels wisten een PR te zwemmen, maar hadden ook in hun achterhoofd dat dit wel het zogenaamde back-up onderdeel voor hen zou zijn, want op andere onderdelen kunnen zij nou eenmaal meer punten scoren. Wat betreft Stefan wist niemand of dat een PR was of niet, maar heel erg tevreden was hij niet.

In Duitsland gaan ze, in tegenstelling tot de gebruikelijke gang van zaken in Egypte, gewoon door met de 4x50m hindernis estafette. De hindernissen liggen er toch al in, wat let je dan nog? De verminderde deelnemersaantallen waren overigens goed te zien bij de estafettes, alleen de laatste serie was een beetje interessant. Daarnaast moest je als Nederlands team bijna je best doen om niet bij de beste vijf te eindigen, maar dat betekende helaas niet dat je de podiumplaatsen cadeau kreeg.

U ziet het al, de duikers gingen het water in, dus het moest wel tijd zijn voor een onderdeel met een pop. De enthousiaste lezers zijn meteen enthousiast, de slimme lezers denken bij zichzelf dat er toch weinig onderdelen over zijn zonder pop. Enfin, het spreekwoord zegt dat het altijd hard gaat in Warendorf, dus wij waren benieuwd.
De dames deden het allemaal niet verkeerd. Ilvy moet het zeker niet van dit onderdeel hebben en zwom voor haar doen een degelijke 42'er (2 seconden onder haar PR, red.). Kitty, Leone en Saskia zwommen alledrie midden in de 40, voor Kitty en Leone een PR. Maike ging redelijk goed mee met de besten vandaag, maar bleef steken op plaats zeven, ook in een nieuw PR. 

In de laatste serie waren de ogen natuurlijk gericht op de snelste drie van de WK, Chiara Pidello van Italië, de Belgische Hannemie Peeters en de Duitse Fabienne Göller. Meteen na het startschot was het Hannemie die de leiding pakte, en vervolgens bouwde ze die voorsprong gedurende het popvervoeren alleen maar uit met een geschatte slagfrequentie van meer dan duizend slagen per minuut. Dat ze dit onderdeel gewonnen had, wist ze niet meteen, want het scorebord weigerde dienst. Nu dat weer.

Toen de heren aan de beurt waren was er ineens niks meer aan de hand. Als eerste liet Stefan zien dat het bad hier vele malen beter is voor dit onderdeel, en dook meer dan anderhalve seconde onder zijn tijd op de NK begin november. Daarna volgden alle heren met een nieuw PR, wat in het geval van Rik dus een nieuw NR betekende in 31,76 seconden. De officials schijnen overigens letterlijk op de grond gelegen te hebben om te kijken of de pop van Rik wel boven was. Gelukkig was dat wel zo en mocht het NR doorgaan.

Na een lunchpauze en een stukje opnieuw inzwemmen, of uitgebreid uitzwemmen zo u wilt, was het tijd voor de lifesaver. Traditioneel gezien een bibberonderdeel hier in Warendorf. Hoe dat dan? Nou, de rescue tubes die daar gebruikt worden zijn gewoon anders. Stroever, andere lus, ander touw, moeilijker te buigen, een ander haakje, een overschot aan ringen die te klein zijn. Is 'ie dan nog wel geel? Ja, dat wel.

De vice-wereldkampioen op dit onderdeel, Maike Op het Veld, maakte het heel spannend, maar op de laatste paar meters moest ze het afleggen tegen het Duitse trio. Veel scheelde het allemaal niet. Ook Ilvy zette een degelijke tijd neer, maar bij de rest van de dames wilde het niet vlotten met het redden van de pop.
Bij de heren was het soms ook huilen met de badmuts pet op. Zowel Niels, Stefan als Rik hadden ruzie met de pop en vooral de torpedo. Sjors wist de schade beperkt te houden in een tijd net boven de minuut. Bij Martin ging het dit keer dan weer wel goed (op de WK niet, red.) en hij kwam in een tijd van 56,84 als tweede aan in serie nummer 12 van 13, wat in de vijf minuten daarna ook nog eens genoeg bleek voor de derde plaats in totaal.

Met nog twee officiële onderdelen voor de boeg liep alles aardig op schema, dus konden we vrolijk doorgaan met de popaflossing. Bij de dames zag alles er zeer soepeltjes uit en werd er zowaar een redelijke tijd op de klokken gezet. Helaas hadden enkele officials toch geconstateerd dat de pop af en toe onder water geweest was, en wel buiten de wisselvakken. Dat betekende een diskwalificatie voor damesteam Nederland. Hierdoor staken de Duitsers en Landesverband Sachsen-Anhalt wel erg ver boven de rest uit.

Gelukkig komen de heren dan daarna nog, dus die hadden dan weer de kans om de moraal om te zetten. En dat deden ze. Buiten het oog van het scorebord, dat weer dienst weigerde, gingen de heren gewoon mee met de Duitsers en wereldrecordhouder Italië. Dit alles leidde tot een nieuw NR van 1:13,18. Dus terwijl het NR op dit onderdeel tijdens de WK ook al vier seconden kwijt was geraakt, ging er nu ook gewoon weer meer dan een seconde vanaf. Volgens insiders kan het nog harder, wanneer Robert Hendriks weer eens meezwemt in plaats van het cameramannetje spelen wat hij nu deed.

Het laatste onderdeel van de dag was de linethrow, zoals altijd een zenuwslopend spannend spelletje. Zeker wanneer de ene vaste werper in Australië vertoeft en de andere werkloos toekijkt met een schouderblessure. Dus stonden daar ineens Saskia en Martin als redders voor Nederland op het welbekende platvormpje. De spanning werd nog eens extra opgebouwd door de uitgebreid falende tijdwaarnemingsplaten, die het er duidelijk niet mee eens waren dat ze nu opeens anders hingen.

Voor Saskia en denkeling Ilvy ging het niet verkeerd, helemaal niet zelfs. De tijd mocht dan wel ietsje tegenvallen ten opzichte van het WR van Marianka en Anneloes, ze waren wel mooi tweede met een tijd van 14,51 seconden.

Voor Martin was het een minder plezierige aanvaring met dit onderdeel. Het touw kriebelde iets in elkaar, en kwam een luttle tien centimeter buiten bereik van drenkeling Niels neer. Helaas pindakaas dus. De tweede poging was helemaal een ramp, dus toen bijna iedereen de hoop op een goede afloop al op gegeven had, was de derde worp wel een voltreffer en kon Niels de muur aantikken. Het aantal punten wat met deze tijd verdiend werd viel dan ook in de categorie "beter dan niks".
In dezelfde serie kwam ook team Zwitserland aan de start, met kersvers wereldkampioen en wereldrecordhouder Manuel Zöllig. Hij klaagde na afloop wat over het touw dat iets te dun of juist iets te dik was, maar hij gooide wel gewoon de snelste tijd van de dag dus zijn status bleef onaangetast. Al kwam team Halle Saalkreis met de heren Flügel en Meng toch erg dichtbij.

En daarmee kwam een (pijnlijk?) einde aan de officiële wedstrijd van vandaag. Gelukkig had de organisatie nog een speciaal toetje voor de deelnemers die nog niet richting de barakken gevlucht waren. Jawel, jawel, speciaal voor de twintigste editie van de Deutschlandpokal werd een oud onderdeel van stal gehaald! En wel de 4x50m rettungsleinenstaffel, oftewel de 4x50m lijnredding! Wij horen u denken: "Huh?" En terecht, want waarom zou je zo'n onderdeel nou van het programma schrappen? De Duitsers hadden al door dat de Nederlanders de lijnredding nog steeds doen, dus mocht Nico voor deze gelegenheid een demo team uit de hoge hoed toveren wat het wel effe voor zou doen, waarna de overige teams (vrije inschrijving, gemengd) dat dan ook mochten proberen.

Voor Ilvy, Kitty (staat de eer met terugwerkende kracht af, wie neemt over?), SJORS! dus, Peter en Hans Vijge was het geen probleem om dat effe te doen en zij chillden effe in een tijd van 2:01 nogiets (,30 als we ons niet vergissen, red. (ja die andere)) de estafette af. En die tijd bleef lang staan, heel lang. De diverse landesverbanden en teams uit Italië, België en Zwitserland hadden vooral veel tijd om elkaar uit te lachen omdat het helemaal fout ging. Het eerste officiële Nederlandse team dat aan het officieuze klassement deelnam, het damesteam, kwam helaas niet verder dan 2:09,98 en een 13e plaats (overigens wel het snelste volledig vrouwelijke team). In de twee-na-laatste serie hadden een paar Duitsers zich verzameld onder team Havanna Club en hadden dit onderdeel in de oudheid nog gedaan. Hun tijd was de eerste sneller dan die van het demo-team: twee minuut blank. In de een-na-laatste serie was het de beurt aan het herenteam van Nederland. De heren Rik, Sjors, Niels en Martin hadden er niet allemaal evenveel zin in, maar moesten toch wel even laten zien hoe het moest. Het resultaat: 13 seconden (!) sneller dan de rest, en ook nog eens een (officieel?) nieuw NR op de lijnredding. Helaas was het scorebord weer defect dat de toegestroomde toeschouwers dat niet konden zien. In de laatste serie deed het gemengde team Nederland twee nog effe professioneel een das om het team van Hally Sally (Halle-Saalkreis op z'n Egyptisch), en mocht als derde plaatsnemen op het podium.

En daarmee was het gedaan met de eerste dag Deutschlandpokal 2010. Alle deelnemers gingen, hup, dat bed in. Oke, sommigen pas na een bezoekje aan de lokale pizzeria. Inderdaad, heel gezellig met Juffie dabei. Stay tuned for dag 2.

Het beeldmateriaal werd mede mogelijk gemaakt door Stefan Jacobs, waarvoor dank.

DLRG Website - Aktueller Wettkampf (voolopig dus de DP 2010)
German Cup 2010 - Dag 2
German Cup 2010 - Team Nederland
German Cup 2009 - Dag 1
German Cup 2009 - Dag 2