German Cup 2006 Dag 1 - Warendorf

Oranje boven! (Klik voor groter formaat)

U ziet het goed, het Nederlands Life Saving Team vlamt al meteen bij de opening van de German Cup 2006! Dat beloofde natuurlijk wat. We zullen bij het begin beginnen.

Sandra Temmerman (Klik voor groter formaat)

200 meter hinderniszwemmen
Net als "normaal" begonnen de wedstrijden met deze afstand. Met de nieuwe bak die vorig jaar geinstalleerd werd, was ook gelijk een mooie afzetgelegenheid gemaakt. Was het vorige bad nog glad, de metalen bak was goed te doen, als je maar niet op de middellijn kwam. Aan wie kunnen we nou beter de 200 hindernis over laten als aan SandraT Emmerman?  Gelukkig bij de Deutschlandpokal alleen maar series en geen finales. Dus geen nieuwe rondes, nieuwe kansen, gewoon 1 keer knallen. Zoo gezegd zoo gedaan, zwom Sandra "even" naar Goud! Een goud begin is het halve werk zei ze nog. Van de 88 deelneemsters aan dit onderdeel haalden de dames deze score:

Bij de heren werd er ook belachelijk hard gezwommen, alleen trok Nederland deze keer niet aan het langste eind. Een 23-jarig "zwemtalent" uit Italië kwam op de proppen met een nieuw Europees Record. Oftewel, Lutz Heimann heeft z'n rug nog niet gekeerd, of hij is het eerste record al kwijt. Meneer Frederico (Duo)Pinotti kon dus niet alleen snel inschrijven. Het record staat nu op 1:57,55.

Frederico Penotti (Klik voor groter formaat, mocht je dat willen)

Beste Nederlander en Limburger was ditmaal Ollie, die hiermee revanche nam voor de NK op Rik Op het Veld. Helaas kon hij nét niet voor de 300e keer op rij zijn Persoonlijk Record aanscherpen. Tussen de 79 startende hinderniszwemmers deden de bikkels het volgende:

Geen ongewoon beeld (Klik voor groter formaat)

4x50 meter hindernis
Hierna mochten de 200 hindernis met 4 personen gedaan worden. De Oranje Dames wisten de andere 22 ploegen te verslaan met een tijd van 1;57,19. Australië en Duitsland mochten ernaast staan. Bij de heren stonden naast Nederland ook weer diezelfde landen op het ereschavot. U leest het goed, ook de heren op het podium. Geen eerste, maar wel een mooie bronzen medaille oorkonde voor die derde plek, met 1:49,32.

(Klik voor groter formaat)

50 meter popduiken
Na dit mooie begin van de wedstrijden, werd gelijk het meest flitsende onderdeel gedaan. De 50 meter popduiken. Zowel bij de dames en de heren waren het Italianen die de toon zetten. Nouja Italianen... er waren er maar twee. Het geld voor meer was op, dus dan maar de beste twee meenemen. Bij de dames was het duidelijk dat de wereldrecordhoudster moest winnen, ze is nou eenmaal een klasse/geval apart.  Bijna niets aan te doen, Ineke Goossens kon dat het beste en wist slechts ruim anderhalve seconde achter haar te eindigen. Oftewel; helemaal goed!

Ineke de gekste! (Klik voor groter formaat)

Niet gek tussen 104 dames, naar wij dachten. Tussen de 102 heren ging Rik maar weer eens een poging wagen om het Nederlands Record aan te scherpen. Zijn streeftijd was 1 tiende onder het NR, dus zou er dan een 34,0 op de klokken moeten blijven staan. Toen hij aantikte bleef de 0 ook inderdaad op het scorebord staan.. alleen stond er 35 voor.  Als klap op de vuurpijl, werd hij ook nog eens gediskwalificeerd voor het onderwater houden van de pop. Meneer Pinotti deed opnieuw van zich spreken. Ten eerste omdat hij de pop zuiver boven hield en ten tweede omdat hij het Wereld Record 1 honderste verbeterde naar 30,69. Hij was ook heus wel een beetje blij, toen zijn coach vertelde dat hij een WR gezwommen had.

Hierna mochten alle Life Savers weer lekker eten op kazerne. Hier en daar een kleine klacht dat er geen lekker eten was, maar dat mocht de pret niet drukken. Daar stonden dan weer extra toetjes tegenover. Na al dat gesmikkel en gesmul, weer direct terug naar het zwembad, voor een kort stukje relaxeren. Vanaf half 1 mocht er dan weer ingezwommen worden, zodat er weer begonnen kon worden om half 2 met de

100 meter Life Saver
zoals dat onderdeel vroeger officieel heette. Ook net als vroeger was Nederland weer goed vertegenwoordigd op dit onderdeel. Zit blijkbaar in de Oranje genen. Ditmaal zelfs 105 dames die wel wilden winnen, de onzen deden het volgende:

Bij de mannen werden niet wie früher 53-ers en 54-ers gezwommen, maar daarvoor in de plaats kon wel een nieuwe generatie bovenaan in het klassement plaats nemen. Uiteraard werd van de nieuwe Mister Life Saver van Nederland het meest verwacht. Wederom liet Martin Teltnie tussen de 104 deelnemers zien, dat hij die titel niet voor niets draagt.

4x25 meter popvervoeren
Hierna was het tijd voor een sterk staaltje teamwork in de volgende estafette. Zowel de heren als de dames staan internationaal in hoog aanzien hierbij. De dames waren op de laatste WK nog tweedes, de heren waren vierdes. Zo gezegd, zo gedaan werden de dames ditmaal 1e met 1:32,91, de heren 6e met 1:26,09. Dit alles tussen 23 ploegen.

Line throw
Hierna werd het bad met Deutsche Gründlichkeit omgetoverd tot een heuse Linethrow tempel. Hele plateaus werden tevoorschijn getoverd, om de elektronische tijdwaarnemingsborden niet in de weg te laten zitten. Met Nederland als wereldkampioen waren de verwachtingen hooggespannen. Inie haalde in de éénnalaatste serie in 13,51 seconden Anneleos binnen en haalde daarmee de eerste tijd. Ware het niet dat in de laatste serie de Spaanse dames van Consejo Superior de Deportos een klein beetje sneller waren. Een mooie zilveren oorkonde dus. Bij de heren ontstond kort daarna nog enige consternatie, omdat een team uit baan 3 de drenkeling uit baan 2 probeerde binnen te halen óver de lijn. Bijna net zo goed als de Belg, die ooit de torpedo aan zijn vlies klikte.

Daarna werd het stil... Heel stil... Het publiek zat op het puntje van zijn of haar stoel. De richtige Dutch windmill was namelijk aan de beurt. Zou hij het doen? Zou Ollie Peter in een nieuw Wereld Record binnenhalen? Het startsignaal klonk en een orkaan van rondzwaaiend touw ontstond. Even viel de orkaan stil en een algeheel "Aaah" klonk op uit de zaal, maar nog steeds zat er een goede tijd in, dus ging Ollie, onverstoorbaar als altijd, verder en throwde de line. Helaas bereikte het Peter net niet, dus een tweede poging was vereist,  dus waren de kansen op oorkondes ook verkeken. Het tweede rondje ging wel heel snel, dus kon er toch nog een tijd van 21,74 op de klokken gezet worden. Waar de meeste ploegen dus niet 1 keer Line Throw kunnen in 21 seconden doet Ollie dat 2 keer. Zijn revanche vind plaats op Tenerife, eind april.

Hiermee kwam er een einde aan de eerste wedstrijddag. Voordat de boel op stelten werd gezet het bed opgezocht werd, was er eerst nog de keus tussen een kip 6 menu of een lekker stukje dooie vis. Lekkah lekkah *kuch*

Uitslagen: DLRG
Foto's: Rettungssport.com, DLRG Beckum-Lippetal, DLRG