2 uur regen, 4 uur droog. Wachten. Presteren. Het wordt donker. Miezerregen. Stortregen. 2 uur regen, 4 uur droog.
Het enige dat straalde in Jockgrim waren de gelukkige deelnemers. (Klik voor vergroting)
Nog meer vrolijke gezichten in de regen. (klik voor groter formaat)
Zaterdag 23 juni was de dag van de eerste van drie wedstrijden van de Nivea Trophy. Een 3 koppig team uit Zevenaar, een tweetal uit Echt en één eenling voor Rijnwaarden presenteerden zich voor Nederland.
Rik in actie met de Surf Race. (klik voor grotere actie)
Na het ontbijt rond een uur of 6 kon er rond kwart voor 8 gemarshalled worden voor de Surf Race. Er waren wel plannen voor een Run - Swim - Run, maar vanwege het hoge deelnemersaantal werd dat idee van tafel geveegd. Rookie Jimmy van Raay houdt van lange afstanden en dat bleek, bij zijn Nivea Trophy debuut haalde mistte hij op een haar na de finale! Hij werd 16e in zijn serie, terwijl er 15 door gingen naar de finale. Tzcappi Op het Veld deed goede zaken in zijn serie door het hele veld, met twee vuisten in de neus achter zich te laten. Maar uiteraard deden meer mensen niet echt hun best, want plaatsing voor de finale is nou eenmaal genoeg. Smaike Op het Veld daarentegen dreef lekker uit op de tweede plek in haar serie. Nederlands 4e vertegenwoordiger Bert Ubstar de Surf Race specialist bij uitstek, had helaas zijn dag niet en eindigde op een 32e plek.
Rik geniet van het mooie weer. (klik voor groter formaat)
In de Surf Race finale zette Rik wel zijn beste beentje voor, maar de plaatsering van de serie was niet te evenaren. De europees interclub kampioen ging met het goud naar huis en Rik moest het doen met een mooie oorkonde en 13 hele punten voor een 5e plek. Gelukkig werd er binnen de familie nog wel wat eremetaal opgehaald, want Maike verzilverde de Surf Race met een tweede plek!
Maike viert al bodysurfend haar zilveren medaille uitbundig. (klik voor groter formaat)
Omdat de dames nog een stukje aan het Beach Flaggen waren (ach ze hadden er mooi weer bij) gingen de heren ook maar vast een stukje Ski varen. Ook rookie Jimbo ging weer vol goede moed er tegenaan en haalde een verdienstelijke 15e plek in de serie. Rik haalde de eerste 5 wel in zijn zeer sterke serie, met oldie Matthias Elbe en Australiëganger David Loosen. Stefan had ook een niet misselijke serie, en moest dat bekopen met een 7e plek en dat is nou eenmaal niet genoeg voor de finale. Helaas geitenkaas, kon Sappi© het ski geweld in de finale nog niet bijhouden. We raden hem dan ook een trainingsstage in Australie aan. Voor zijn 18e plek in de Ski Race finale kreeg hij dan ook niet eens punten mee.
Michelle klaar voor de start. (klik voor groter formaat)
Bij de dames kwam Michelle voor Groen - Zilver aan de start in de toepasselijke Groen - Zilveren Ski. Alhoewel er bij de dames 6 stuks door mochten naar la grande finale, slaagde Michelle er niet in maximaal 5 dames voor zich te houden. Het werden er namelijk 11. Maike crosste door het veld heen en werd eenvoudig eerste in haar serie. Als nummer 7 van Europa ben je natuurlijk ook wel wat aan je stand verplicht.
Smaike aan kop, op de ski gevolgd door Aline Hundt en Melli Brockmeyer. (klik voor groter formaat)
Dat bleek dan ook wel in de finale, want met een verbeten gezicht werd er strijd op leven en dood geleverd. Aan een abonnement op de buitenbocht, had Smaike geen boodschap en paddelde verbeten vanuit een subtop positie naar de toppositie. Even nog kwam een klein gevaar, in de vorm van Aline Hundt om de hoek kijken, maar dit gevaar werd lachend afgeslagen en zo werden er 20 punten voor de eerste plaats op de rekening van Maike bijgeschreven.
Maike niet voor een kleintje vervaard met de Ski Race. (klik voor groter formaat)
Ondertussen waren de heren al begonnen met de series Beach Flags, onder de toenmalige omstandigheden een modderige aangelegenheid. Robert mocht als titelverdediger natuurlijk geen flater slaan in de series en dus flagde hij rustig door naar de halve finale. Jimbo deed ook een stukje flaggen en was vanwege zijn ietwat kleinere lengte razendsnel op de been, maar moest op het lopen een en ander prijsgeven. Helaas redde hij het om als laatste voor de halve finale eruit te vliegen. Datzelfde lot was Michelle ook al beschoren bij dames Beach Flags.
Zo kwam Robert in de A finale.
De dames begonnen ook deze keer als eerste met de finales. Groot kanshebster qua prestatie en titelverdedigster, Aline Hundt was echter al in de voorrondes door Caren Camenzind en Kerstin Kanschik naar de B finale verwezen. Hetgeen heel plaatselijk donkere wolken veroorzaakte. De B finale werd echter wel weer gewonnen door de Europees Interclub Kampioen. In de A finale werd ook geen kadootjes weggegeven. Getuige het volgende filmpje:
Dames Beach Flags finale.
Van de heren finale weinig spectaculair beeld vanwege stroomtekorten. 1 film is er echter wel, namelijk die van de laatste 7. Opmerkelijk was hier, dat Hagen Leditschke, bekend van de 30.63 op de 50 m popduiken, hier voor veel hilariteit zorgde. Dit was al het geval toen hij per ongeluk de finale haalde, maar met overmacht een schwalbe (is niet voor niets Duits) salto maken en dan pas je stokje pakken is natuurlijk extra lachen.
De A finale Beach Flags, met spectaculaire schwalbesalto
Verder dus helaas geen bewegende beelden. Wel kunnen we u vertellen dat Hagen uiteindelijk zelfs nog de 5e positie wist te veroveren, met hangen en wurgen, dat dan weer wel. Zo werkt het spelletje nou eenmaal.
Robert duikt naar een positie bij de eerste twee. (klik voor groter formaat)
En het spelletje ging verder Robert kwam bij de laatste 3 en toen werd het spannend. Met hem waren Martin Klimach, die normaal gezien de snelste is en Rico Kamber, die twee weken ervoor met de Victorinox Cup nog door Robert naar de B Finale verwezen werd. Zoals te zien is op de foto, gebeurde het meest onverwachtse, Rico dook spectaculair Martin eruit. Hij kwam zelfs ruim twee meter achter de stokjes tot stilstand, met een deuk in zijn zij.
Hoe loopt het af?! (Klik voor groter formaat)
Daarna was het dus de beurt aan Rico en Robert om te bepalen of de hoofdprijs naar Zwitserland of naar Nederland zou gaan. Na een razende start ging het gelijk op, zo bleek bij het stokje, want warempel, ze hadden het stokje beiden vast. Gezelligheid kent geen tijd. In de herhaling ging het bijna het zelfde, met dien verstande, dat Rico ditmaal een fractie voor lag en daarmee het stokje in veiligheid kon brengen. Daarmee was Martin blij dat hij de beste Duitser was, Robert blij met zijn goede zaken voor het eindklassement en Rico blij, want als je wint ben je gewoon blij. Zo simpel is het. De prijzen werden uitgereikt door Landrat Fritz. (Familie van Sandrat Emmerman?)
Robert, Rico en Martin samen met landrat. (klik voor vergroting)
Daarna mochten de boards van het gras gehaald worden. De boardbags waren namelijk vol van sporttassen en dergelijke. Want wat droog is, moet droog blijven. Michelle was niet echt in de boone, maar het lukte haar niet om de eerste 4 te bereiken en werd 8 in haar sterke serie. De tegenstanders in de serie met Maike mochten ook niet klagen, maar helaas pinda kaas voor hullie werd Maike mooi tweede achter Stefanie Schoder. (die later het zilver zou pakken) Jimmy had zijn board ook meegenomen en niet voor niets, zo haalde hij bij zijn Nivea Trophy Boarddebuut een nette 15e plek tussen al het board geweld. Tzcappie (spreek uit: TSAPPIE!!!) moest als Sieger van het voorgaande jaar natuurlijk ook zijn naam weer waarmaken. Dit deed hij door een seriously easy going tweede plek in zijn serie te bewerkstelligen. Bert Ubstar had ook zijn zinnen op een board finale gezet, maar een hele sterke serie maakte aan die illusie een eind. Een 5 plek in die serie was niet gek, maar er gingen er maar 4 door en dan lig je achter.
Jimbo met cap en leibje op de groei gekocht. (klik voor groter formaat)
In de finale liet Sappie er geen gras over groeien en board alsof zijn leven er vanaf hing. Gelukkig had David Loosen ook een slipstream waar je u tegen zegt en met dat in zijn hoofd ging Sappie ervoor. Kortom verstand op 100% en gaan. Hij probeerde nog even er voorbij te gaan, maar dat zat er niet in en een tweede plek was het gevolg.
Rik met sexy rok op het Board Race podium. (klik voor groter formaat)
Zusjelief deed ook uitsteekbaar haar best, maar naar eigen zeggen is ze niet zo van de boarddinges. Toch zeker niet gek dat mevrouw dan een 5e plek versierde en daarmee al angst inboezemde voor de Iron Ocean Woman.
Smaike doet wat Rik niet kan... ja inderdaad het board ineens meenemen! (klik voor groter formaat)
Dan het klapstuk op de vuurpijl. De Ocean person. De beide op het Veldjes niet als torenhoge favorieten, maar wel als kanshebbers. Ze komen natuurlijk niet voor niets helemaal uit Echt, dat snapt u zelf ook wel. Rik deed inderdaad goed mee en kon David Loosen lekker volgen op zeer korte afstand. Met een mooie actie in de overgang van Ski naar board vergat hij in alle haast even zijn board mee te nemen en moest een tikkie terug, Jaap. Maar ook zonder dit akkefietje had hij de aansluiting met David net gemist en een welverdiende zilveren plak viel hem ten deel.
Ocean Man podium. (klik voor grotere Surf Dudes)
Maike daarentegen had een andere strategie en ging maar direct van kop af. Dit om Julia Schatz zo weinig mogelijk ruimte te bieden voor een overwinning. Maar zoals te zien is op de foto, was het verschil bij het ingaan van de board ronde nog maar heel klein. Al halverwege zette Jule de eindsprint in en was er geen houden meer voor Maike. Het is begrijpelijk dat je dan een hekel krijgt aan die boarddinges. In ieder geval was de prestatie er niet minder om in vergelijking met haar broer en kreeg ook zij, na enige oponthoud met dames die moesten douchen, een zilveren medaille omgehangen.
Ocean Woman podium. Grote afwezige Aline Hundt. (klik voor groter formaat)
Uitslagen: Download ergebnis_jockgrim.pdf
Foto's: RB Zevenaar, Rettungssport.com, DLRG