Vanuit alle windstreken kwamen ook dit jaar weer lifesavers naar de 15e internationale ILSE wedstrijd in Heythuysen. Ondanks de ietwat verouderde logo’s op de startbriefjes en kamprechter-kaartjes waren er genoeg nieuwe dingen te bewonderen tijdens deze wedstrijd. Zo werden de onderdelen 50m lifesaver (C5), 50m torpedoboei (D5) en 100m superlifesaver (C6) voor het eerst in een 25m bad gezwommen. Voor de kleine variant van hèt onderdeel voor de echte bikkels was het zelfs de eerste keer in de historie dat dit op Nederlandse bodem gezwommen werd. Mooie ingrediënten voor een leuke wedstrijd, naar wij dachten.
Traditioneel werd gestart met de 200m hindernis. En zoals altijd gingen de dames eerst. Misschien dat niet iedereen meteen het achterste van de tong heeft laten zien tijdens dit eerste onderdeel, maar aan het eind was Anneloes Peulen van RB Heythuysen de snelste van het stel. De heren van Sint Truiden uit België lieten er geen gras over groeien. Zij hadden geen boodschap aan de afmelding van hindernisspecialist alleskunner Ruud ‘Ollie’ van Bommel en namen in een direct gevecht de eerste drie plaatsen op het eerste herenonderdeel in, met Lorenz Das op de eerste plaats.
Ruud kijkt toe met een verschleesde enkel.
Daarna was het de beurt aan de C aspiranten voor de halve afstand. “Dit lijkt natuurlijk gemakkelijk, maar dat is het niet als je nog maar half zo groot bent.” vertrouwde een anonieme deelneemster ons toe. Bij de meisjes was het Fiona Meuffels van RB Echt die de snelste tijd noteerde. Bij de jongens was Ken Boonen van RB Heythuysen de snelste van het stel, hij noteerde een tijd die nipt boven het Nederlands record uitkwam.
Ken Boonen (midden) op jacht naar het Nederlands Record.
Ook de jongste deelnemers kwamen aan bod, zij mochten 50m zwemmen met hindernissen. Natuurlijk niet te verwarren met zwemmen met obstakels of slalom-zwemmen. De snelste bij de meisjes was Femke Snijders van RB Heythuysen, bij de jongens tikte Rick van Wegberg van RB Echt als snelste aan.
Terwijl het tijdschema een pauze voorschreef, werd er gewoon onverstoorbaar verder gegaan met het volgende onderdeel, de 100m popduiken met zwemvliezen. Het kon natuurlijk niemand anders dan Leone Kelleners van RB Echt zijn, die bij de dames de snelste tijd noteerde. Zij was namelijk tijdens het WK in Berlijn nog goed voor de B-finale op dit onderdeel. Bij de heren kwam de winnaar van dit onderdeel uit een onverwachte hoek. Het was namelijk Peter Crijns van RB Heythuysen, die vriend en vijand verraste door een heuse 57′er op de klokken te zetten.
Leone maakt in de laatste meters de beslissende versnelling.
Toen de junioren en senioren weer terug naar hun tassen gingen, wel of niet klagend over de beginnende vermoeidheid, mochten de aspiranten C aantreden voor hun eerste onderdeel met zwemvliezen. Met zwemvliezen zwemmen paste wel in haar straatje, moet Sharon de Klerk van RB Alblasserdam gedacht hebben, want zij zette de snelste tijd neer bij de meisjes. Bij de jongens was het wederom Ken Boonen van de thuisbrigade die de snelste tijd noteerde. Met ogenschijnlijk gemak zwom hij de rest van het veld meer dan vier seconden weg, maar bleef nog enkele seconden verwijderd van de magische 1 minuut grens.
Sharon op weg naar de snelste tijd.
Ook de D’tjes mochten ring gaan vervoeren met zwemvliezen. Bij de meisjes deed Femke Snijders er gewoon nog een schepje bovenop door ook maar de snelste tijd te noteren op het tweede onderdeel. Ook bij de jongens was het wederom Rick van Wegberg die de rest op verdere achterstand zette, weliswaar met een minder groot verschil, maar toch was de uitbreiding van zijn voorsprong een feit.
Naar het programma werd intussen niet veel meer gekeken. Niet alleen werden alle series omgegooid, leeggemaakt, weer gevuld en doorgestreept door enkele (?) afmeldingen, ook het tijdschema liet men links liggen en in plaats van een pauze te houden, werd er gewoon doorgegaan met de 100m reddingswisselslag. Kom zeg, het zijn toch echte lifesavers of niet?!
Dat dacht Anneloes ook. Nu de zwemvliezen weer in de tas opgeborgen waren zag zij haar kans schoon weer het grootste aantal punten te verzamelen voor haar eindtotaal. En met 1:24,7 zat zij nog niet eens zo ver verwijderd van haar PR.
In de snelste serie van de heren was de spanning om te snijden. Na een ietwat enthousiaste start van Martin Teley van RB Heythuysen kwam onder andere Sjors Pietermans van RB Echt hard langszij tijdens het onderwaterzwemmen. Deze junior voelde zich als een vis in het water en zwom alle senioren in de serie naar de vernieling. Helaas pindakaas was het Peter Crijns die in de eerste serie al een tijd had neergezet die sneller was. Volgens Sjors was dit niet zo’n heel groot probleem, hij had immers zijn eerste Nederlandse Junioren Record binnen!
Sjors Pietermans (2e van links) op weg naar zijn eerste NJR.
Ook de aspiranten mochten aan de bak, 50m reddingswisselslag was hun deel. Waar bij de junioren en senioren aanzienlijk minder series zijn tijdens de reddingswissel, is de juniorenvariant net zo gevuld als alle andere onderdelen. Misschien komt dat doordat het onderwaterstukje wat minder is, maar verder blijft het gissen naar de reden van het slechte imago van de reddingswissel.
Maar zolang je wint blijft het altijd leuk, ook voor Fiona Meuffels, die net als op de hindernis de snelste tijd bij de meisjes C neerzette. Bij de jongens bleef Ken Boonen de rest wederom voor, al kwam directe opponent Ivo Hover uit Echt dichterbij dan ooit: 1,8 seconden was het verschil.
Ook bij de aspiranten D was de winnaars niet anders dan op de andere onderdelen, al was hier ook de voorsprong van Femke en Rick geslonken. Maakten de overige zwemmers nog een kans? Blijf lezen zou ik zeggen…
Femke op weg naar de finish.
Hierna vonden de officials het toch nog hoog tijd voor een middagpauze. De wedstrijd in goede banen leiden gaat nou eenmaal niet op een lege maag. Snel zwemmen op een lege maag is misschien nog wel moeilijker, dus de zwemmers hadden daar ook helemaal geen problemen mee.
Na een smakelijke lunch en een goed gesprek over koetjes, kalfjes en soms wel oude sloten (alleen positieve sloten trouwens) was het tijd voor het sprintonderdeel van de lifesaving. Het onderdeel mag dan wel slechts 50m duren, maar het popduiken blijft een niet te onderschatten onderdeel. Een enkele halve seconde de pop onder water houden kan al fataal zijn, zo ondervonden ook enkele deelnemers vandaag weer de gevolgen van deze keiharde regel.
Bij de dames was het wederom Anneloes, die al een bronzen EK medaille op dit onderdeel op zak heeft, die de snelste tijd noteerde. Na een wat onwennige zogenoemde ‘pop-oppak’ nam zij definitief afstand van de rest. De heren was het alweer Sjors Pietermans die de senioren de baas was, ware het niet dat weer Peter in de allereerste herenserie een snellere tijd had neergezet. Misschien is hiermee wel een nieuwe tactiek geboren, wie het weet mag het zeggen…
De borstcrawl techniek werd veel toegepast.
Bij de aspiranten was er weinig nieuws onder de zon. De winnaars bleven hetzelfde als op de vorige onderdelen. Al moest Femke bij de meisjes D nu haar snelste tijd delen met Elisa Sieben uit Alblasserdam. Direct achter de nummers 1 was het eigenlijk veel spannender. Zo was na dit onderdeel duidelijk dat nog ongeveer zes meiden kans hadden zich naar het podium te zwemmen in de C categorie. Bij de jongens was dat aantal slechs 3, maar dat maakt de strijd er niet minder spannend om. Met twee gloednieuwe onderdelen op het programma kon er nog vanalles gebeuren.
Ook bij de D aspiranten lag het eindscenario nog niet helemaal vast, vooral bij de jongens zou het nog spannend worden in de strijd om het eremetaal.
Hierna stond de lifesaver op het programma. Dit onderdeel is natuurlijk altijd leuk, maar in een 25m bad wordt het nog veel leuker. Met keerpunten erbij word het nog zaak om de pop in goede banen te leiden. Dit leidde natuurlijk tot heel veel spektakel wanneer het fout gaat. Opmerkingen als “wat was die pop ineens zwaar…”, “waarom graven ze er niet een stukje bij?” en “altijd leuk dat keerpunt!” werden vaak gehoord (de laatste overigens met een zwaar sarcastische ondertoon).
Favoriet bij de dames was Leone Kelleners, die zoals gezegd wel weet om te gaan met een stukje zwemvliezen zwemmen. Zij won dan ook dit onderdeel, maar niet met groot gemak. Ilvy van Grimbergen van de thuisbrigade kwam dichterbij dan ooit en mocht een nieuw PR noteren.
Bij de heren was het Martin Teley van RB Heythuysen die, ondanks een tegenstribbelende pop, toch onder de minuut wist te blijven. Hiermee bleef hij de twee Belgische deelnemers, die net boven de minuut eindigden, voor.
Ook de pop van Anneloes stribbelde tegen. In de achtergrond Ilvy en Leone.
En toen, ja toen, toen was het eindelijk tijd voor het vernieuwde onderdeel voor de C-jeugd. Gespannen gezichten alom, want er moest toch voor het eerst om een pop heen geklikt worden. Klikken om het luchtledige was er niet meer bij. Aniek van Kimmenade van RB Weert zag haar kans schoon en zette na een soepele klik het Nederlands Record op 38 seconden en 9 tienden, alsof ze niet anders gewend was.
Ken Boonen bleek bij de jongens weer de beste te zijn. Hij had toch nog een kleine hapering bij het klikken, maar was ondanks dit meer dan drie seconden sneller dan de rest. En dat op slechts 50 meters.
Voor de D aspiranten was het alweer het laatste onderdeel van de dag. Waar zij vorig jaar nog gewoon mochten keren en terugzwemmen, moest er dit jaar toch nog effe die torpedo dichtgeklikt worden. Dit leverde geen problemen op voor Femke en Rick, die weer de snelste tijden bij respectievelijk de meisjes en de jongens zwommen.
Bij de jongens D was het af en toe nog zoeken naar de juiste handelswijze.
Met de D’tjes al onder de douches werd met het onderdeel voor de echte bikkels begonnen. Niet van dat halve werk, gewoon 75m borstcrawl, 25m popvervoeren, vliezen aantrekken, torpedo meenemen, en dan de lifesaver erachteraan. Alsof het niks is.
We hadden vandaag al geleerd, dat wanneer het op de zwemvliezen aankomt Leone de sterkste van het veld is. Ook dat liet zij weer zien op dit laatste onderdeel. Nadat zij na de eerste 100m nog iets achterlag op Ilvy, kwam ze de tweede 100m hard voorbij. Ilvy mocht op haar beurt dan weer vechten met Renske Venner van de thuisbrigade om de 2e plaats, die zij met een voorsprong van negen tiende van een seconde behaalde.
Bij de heren weer Peter ‘Kuep’ Crijns die probeerde in de eerste serie een tijd neer te zetten waar je bijna ‘u’ tegen zou zeggen. Helaas was zijn tweede 100m net iets te zwak om de rest bang te maken. Het gevecht om de eerste plaats ging tussen Bert Arnauts uit België en Martin Teley. Het uiteindelijke verschil lag in de technische onderdeeltjes, die bij Martin al de hele dag niet echt meewerkten, en bij Bert gewoon vanzelf foutloos gingen. Bert was precies een seconde en acht tienden eerder met het aantikken van de finishwand.
Hij zal natuurlijk niet beweren dat het aan zijn badmuts lag, maar Bert Arnauts had met zijn piraterij wel mooi de snelste tijd op de superlifesaver.
En toen was het histerische historische moment daar, terwijl enkele onzekere deelnemers het onderdeel nog eens doornamen met hun ploegleiders, stonden sommigen al zelfverzekerd bij de voorstart. Er kon nog veel gewonnen of verloren worden op dit laatste onderdeel, met een gegarandeerd puntenaantal van 1000,00 voor de winnaar. Fiona zag dit wel als een aardige aanvulling op haar puntentotaal en haalde alles uit de kast om het Nederlandse Record binnen te halen. Daarachter waren het Daphne van de Laar van RB Nederweert en Jacqueline Teley van RB Heythuysen die als 2e en 3e nog goede zaken deden in het eindklassement.
Bij de jongens zat Ken Boonen met een probleem. Hij had namelijk meer punten nodig om als eerste ooit door de 4000 punten grens heen te breken. Maar met de overwinning op dit laatste onderdeel kwam hij alsnog heel dichtbij, we zullen zometeen zien hoe dichtbij.
Voor de C’s was het aantrekken van de vliezen nieuw, maar niet onbekend.
En zo kwamen we aan het eind van deze wedstrijd, aan het einde werd nog ergens in een hoekje een tijdschema gevonden. Toen bleek dat het tijdschema ruim gehaald werd, zo snel was er gezwommen. In totaal zo’n half uur. Al met al heeft het niveau toch wel een steigende lijn.
We gaan beginnen met het prijsuitreikingsgedeelte. Ere-lid van de organiserende brigade Piet Heijthuijsen mocht samen met voorzitter Harry van Veghel de medailles bij de winnaars omhangen.
Bij de meisjes D was Femke Snijders van RB Heythuysen niet geheel onverwacht de winnares. Anouk van den Boom van RB Weert werd tweede en Elisa Sieben van RB Alblasserdam kreeg het brons omgehangen.
Het podium bij de meisjes D.
De categorie jongens D had ook geen onverwachte winnaar. Nadat hij alle onderdelen als snelste uit de bus was gekomen, won Rick van Wegberg uit Echt het einklassement, gevolgd door Mitch Engels van de thuisbrigade en Wouter de Boer van RB Zevenaar.
Het podium bij de jongens D. Helaas had Rick de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter geleend en is hij niet zichtbaar op deze foto.
Het eindklassement bij de C meisjes was misschien nog wel het allerspannends, met de eerste negen deelneemsters boven de 3000 punten grens. Uiteindelijk was het toch Fiona Meuffels van RB Echt die de overwinning opeiste. Daarachter had Aniek van Kimmenade (RB Weert) nog net genoeg punten om Daphne van de Laar (RB Nederweert) van het zilver af te houden.
Het podium bij de meisjes C.
Bij de jongens C was het Ken Boonen uit Heythuysen die de overwinning naar zich toe trok, niet geheel onverwacht na op elk onderdeel de snelste tijd neer te hebbeng gezet. Ivo Hover uit Echt en Stan Snijders van RB Heythuysen werden 2e en 3e.
Het podium bij de jongens C.
Hierna waren de meisjes B aan de beurt, die eigenlijk de hele wedstrijd gemixt hadden gezwommen tussen de dames A. Daarom was het misschien niet helemaal duidelijk wie er nu aan kop ging, maar de overwinning ging naar Renske Venner van de thuisbrigade. Inge Hover van Echt volgde haar kleinere broer en eindigde op een tweede plaats. Daarachter was het Deborah van Os uit Eindhoven die concurent Sharon Giesberts uit Echt maar net achter zich wist te houden, en daarmee een bronzen medaille mee naar huis mocht nemen.
De meisjes B gezusterlijk “met z’n allen op 1″.
De jongens B hadden ook niet veel verassingen opgenomen in hun eindrangschikking. Zoals wel vaker is geweest werd Sjors Pietermans van RB Echt ‘gewoon weer’ eerste, was Stefan ‘Jan’ Teley van RB Heythuysen de enige die een beetje kon volgen en kon Remco Oskam dit keer beter zijn pop bovenhouden dan op de EJK afgelopen maand, wat meteen resulteerde in een derde plaats.
Ook de jongens B moesten eraan geloven: alle medaillewinnaars ‘op 1′.
Bij de dames senioren was het natuurlijk Anneloes Peulen van RB Heythuysen die de eerste plaats opeiste. Voor haar geldt onderhand de regel ‘meedoen = winnen’, als we de resultaten van afgelopen jaren erop naslaan. Leone Kelleners behaalde dankzij een paar stukjes sterk zwemvliezenzwemmen een 2e plaats. Ilvy van Grimbergen van de thuisbrigade mocht een derde plaats bijschrijven, mede dankzij haar laatste twee onderdelen die zij zeer goed afwerkte.
Voor je het door hebt is het een hype: de winnaars bij de dames.
Bij de heren waren de verschillen minimaal. Met de eerste drie niet meer dan 20 punten van elkaar verwijderd was het uittermate spannen wie er toch gewonnen zou hebben. Het verlossende woord kwam van speakster Kim Walraven: Peter Crijns van RB Heythuysen had zijn titel van vorig jaar verlengd en mocht wederom het goud mee naar huis nemen. De zilveren medaille ging naar Bert Arnauts uit België en Martin Teley van RB Heythuysen kreeg het brons omgehangen.
Ook de heren moesten eraan geloven: met z’n allen op 1.
Ook dit jaar was de organisatie niet mogelijk zonder de officials, de vrijwilligers en de sponsors. Nogmaals hartelijk bedankt!
Zo, we zijn aan het eind gekomen van dit verslag van deze wedstrijd. Voor wie de uitslagen nog eens rustig willen bekijken, vort met de geit: A & B categorie, C & D categorie.
Foto's: RBA Heythuysen Fotoalbum of Google Picasa.